อรรถกถาเล่มที่ ๑๖ ภาษาบาลี อักษรไทย
องฺ.อ. (มโนรถ.๓)
หน้าที่ ๑๐๙.

โปกฺขรณิยานามกํ มหาวิหารํ อตฺตโน โอภาเสน ผริตฺวา. สมนุญฺโญติ
สมานอนุญฺโญ ๑- สมานจิตฺโต. โทวจสฺสตาติ ทุพฺพจภาโว. ปาปมิตฺตตาติ
ลามกมิตฺตตา. อิมสฺมึ สุตฺเต ปริหานิยธมฺมาว กถิตา. ทุติเย อปริหานิยธมฺมา
โลกุตฺตรมิสฺสกา กถิตา.
                          ๓. ภยสุตฺตวณฺณนา
      [๒๓] ตติเย กามราครตฺตายนฺติ กามราครตฺโต อยํ. ฉนฺทราควินิพทฺโธติ
ฉนฺทราเคน วินิพทฺโธ. ภยาติ จิตฺตุตฺราสภยา. ปงฺกาติ กิเลสปงฺกโต. ๒- สงฺโค
ปงฺโก จ อุภยนฺติ สงฺโค ปงฺโก จ อิทํปิ อุภยํ. เอเต กามา ปวุจฺจนฺติ,
ยตฺถ สตฺโต ปุถุชฺชโนติ ยสฺมึ สงฺเค จ ปงฺเก จ ปุถุชฺชโน สตฺโต ลคฺโค
ลคฺคิโต ปลิพุทฺโธ. อุปาทาเนติ จตุพฺพิเธ อุปาทาเน. ชาติมรณสมฺภเวติ ชาติยา
จ มรณสฺส จ สมฺภเว ปจฺจยภูเต. อนุปาทา วิมุจฺจนฺตีติ อนุปาทิยิตฺวา วิมุจฺจนฺติ.
ชาติมรณสงฺขเยติ ชาติมรณานํ สงฺขยสงฺขาเต นิพฺพาเน, นิพฺพานารมฺมณาย
วิมุตฺติยา วิมุจฺจนฺตีติ อตฺโถ. อิมสฺมึ ฐาเน วิวฏฺเฏตฺวา อรหตฺตเมว ปตฺโต
เอส ภิกฺขุ. อิทานิ ตํ ขีณาสวํ โถเมนฺโต เต เขมปฺปตฺตาติอาทิมาห. ตตฺถ
เขมปฺปตฺตาติ เขมภาวํ ปตฺตา. สุขิโนติ โลกุตฺตรสุเขน สุขิตา. ทิฏฺฐธมฺมาภิ-
นิพฺพุตาติ อพฺภนฺตเร กิเลสาภาเวน ทิฏฺฐธมฺเมเยว อภินิพฺพุตา. อิมสฺมึ สุตฺเต
วฏฺฏเมว กเถตฺวา คาถาสุ วฏฺฏวิวฏฺฏํ กถิตํ.
                        ๔. หิมวนฺตสุตฺตวณฺณนา
     [๒๔] จตุตฺเถ ปทาเลยฺยาติ ภินฺเทยฺย. ฉวายาติ ลามิกาย. สมาธิสฺส
สมาปตฺติกุสโล โหตีติ อาหารสปฺปายอุตุสปฺปายานิ ปริคฺคเหตฺวา สมาธึ
สมาปชฺชิตุํ กุสโล โหติ เฉโก สมตฺโถ ปฏิพโล. สมาธิสฺส ฐิติกุสโลติ
สมาธิสฺส ฐิติยํ กุสโล, สมาธึ ฐเปตุํ สกฺโกตีติ อตฺโถ. สมาธิสฺส วุฏฺฐานกุสโลติ
สมาธิสฺส วุฏฺฐาเน กุสโล, ยถาปริจฺเฉเทน วุฏฺฐาตุํ สกฺโกตีติ อตฺโถ.
@เชิงอรรถ: ๑ ม. สมานมนุญฺโญ  ๒ ม. สงฺคาติ กิเลสสงฺคโต


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๑๐๙.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=16&page=109&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=16&A=2437&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=16&A=2437&modeTY=2&pagebreak=1#p109