อรรถกถาเล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๑๘๗.

นิวตฺเตตุํ นาสกฺขึสุ. อนาถปิณฺฑิโก คหปติ "สตฺถารํ นิวตฺเตตุํ นาสกฺขินฺ"ติ รโห จินฺตยมาโน นิสีทิ. อถ นํ ปุณฺณา นาม ทาสี ทิสฺวา "กินฺนุ โข เต สามิ น ปุพฺเพ วิย อินฺทฺริยานิ วิปฺปสนฺนานี"ติ ปุจฺฉิ. อาม ปุณฺเณ, สตฺถา จาริกํ ปกฺกนฺโต, ตมหํ นิวตฺเตตุํ นาสกฺขึ. น โข ปน สกฺกา ชานิตุํ ปุน สีฆํ อาคจฺเฉยฺย วา น วา, เตนาหํ จินฺตยมาโน นิสินฺโนติ. สจาหํ ทสพลํ นิวตฺเตยฺยํ, กึ เม กเรยฺยาสีติ. ภุชิสฺสํ ตํ กริสฺสามีติ. สา คนฺตฺวา สตฺถารํ วนฺทิตฺวา "นิวตฺตถ ภนฺเต"ติ อาห. มม นิวตฺตนปจฺจยา ตฺวํ กึ กริสฺสสีติ. ตุเมฺห ภนฺเต มม ปราธีนภาวํ ชานาถ, อญฺญํ กิญฺจิ กาตุํ น สกฺโกมิ, สรเณสุ ปน ปติฏฺฐาย ปญฺจสีลานิ รกฺขิสฺสามีติ. สาธุ สาธุ ปุณฺเณติ สตฺถา ธมฺเม คารเวน เอก- ปทสฺมิญฺเญว นิวตฺติ. วุตฺตเญฺหตํ "ธมฺมครุ ภิกฺขเว ตถาคโต ธมฺมคารโว"ติ. ^๑- สตฺถา นิวตฺติตฺวา เชตวนมหาวิหารํ ปาวิสิ. มหาชโน ปุณฺณาย สาธุการ- สหสฺสานิ อทาสิ. สตฺถา ตสฺมึ สมาคเม ธมฺมํ เทเสสิ, จตุราสีติปาณสหสฺสานิ อมตปานํ ปิวึสุ. ปุณฺณาปิ เสฏฺฐินา อนุญฺญาตา ภิกฺขุนีอุปสฺสยํ คนฺตฺวา ปพฺพชิ. สมฺมาสมฺพุทฺโธ สาริปุตฺตโมคฺคลฺลาเน อามนฺเตตฺวา "อหํ ยนฺทิสํ จาริกาย นิกฺขนฺโต, ตตฺถ น คจฺฉามิ. ตุเมฺห ตุมฺหากํ ปริสาย สทฺธึ ตํ ทิสํ จาริกํ คจฺฉถา"ติ วตฺวา อุยฺโยเชสิ. อิมิสฺสา อตฺถุปฺปตฺติยา เอกํ สมยํ อายสฺมา สาริปุตฺโตติอาทิ วุตฺตํ. ตตฺถ เวฬุกณฺฏกีติ เวฬุกณฺฏกนครวาสินี. ตสฺส กิร นครสฺส ปาการคุตฺตตฺถาย ปาการปริยนฺเตน เวฬู โรปิตา, เตนสฺส เวฬุกณฺฏกนฺเตว นามํ ชาตํ. ปารายนนฺติ นิพฺพานสงฺขาตํ ปารํ อยนโต ปารายนนฺติ ลทฺธโวหารํ ธมฺมํ. สเรน ภาสตีติ สตฺตภูมิกสฺส ปาสาทสฺส อุปริมตเล สุสํวิหิตารกฺขฏฺฐาเน นิสินฺนา สมาปตฺติพเลน รตฺติภาคํ วีตินาเมตฺวา สมาปตฺติโต วุฏฺฐาย "อิมํ ตาว รตฺตาวเสสํ กตราย รติยา วีตินาเมสฺสามี"ติ จินฺเตตฺวา "ธมฺมรติยา"ติ กตสนฺนิฏฺฐานา นิสินฺนา @เชิงอรรถ: ^๑ องฺ.ปญฺจก. ๒๒/๙๙/๑๓๘ (สฺยา)

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๑๘๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=16&page=187&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=16&A=4163&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=16&A=4163&modeTY=2&pagebreak=1#p187