ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๑๖ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๓)

หน้าที่ ๒๐๓.

สมฺปชฺชติ, โส จตุปาริสุทฺธิสีลํ โหติ. อิติ อิมสฺมึ สุตฺเต เอกาทสสุ ฐาเนสุ
อรหตฺตํ ปกฺขิปิตฺวา เทสนาย กูฏํ คหิตนฺติ เวทิตพฺพํ.
                        ๔. ธมฺมญฺญูสุตฺตวณฺณนา
     [๖๘] จตุตฺเถ กาลํ ชานาตีติ ยุตฺตปฺปตฺตกาลํ ชานาติ. อยํ กาโล
อุทฺเทสสฺสาติ อยํ พุทฺธวจนํ อุคฺคณฺหนกาโล. ปริปุจฺฉายาติ อตฺถานตฺถํ
การณาการณํ ปริปุจฺฉาย. โยคสฺสาติ โยเค กมฺมํ ปกฺขิปนสฺส. ปฏิสลฺลานสฺสาติ
นิลียนสฺส เอกีภาวสฺส. ธมฺมานุธมฺมปฏิปนฺโนติ นวนฺนํ โลกุตฺตรธมฺมานํ อนุรูปธมฺมํ
ปุพฺพภาคปฏิปทํ ปฏิปนฺโน. เอวํ โข ภิกฺขเว ภิกฺขุ ปุคฺคลปโรปรญฺญู โหตีติ
เอวํ ภิกฺขุ ปุคฺคลานํ ปโรปรํ ติกฺขมุทุภาวํ ชานนสมตฺโถ นาม โหติ.
                       ๕. ปาริจฺฉตฺตกสุตฺตวณฺณนา
     [๖๙] ปญฺจเม ปนฺนปลาโสติ ๑- ปติตปลาโส. ชาลกชาโตติ สญฺชาตปตฺตปุปฺผชาโล.
ตสฺส หิ ปตฺตชาลญฺจ ปุปฺผชาลญฺจ สเหว นิกฺขมติ. ขารกชาโตติ ปาฏิเอกฺกํ
สณฺฐิเตน ๒- สุวิภตฺตเกน ปตฺตชาลเกน จ ปุปฺผชาลเกน จ สมนฺนาคโต. กุฑุมลกชาโตติ ๓-
สญฺชาตมกุโล. โกกาสกชาโตติ ๔- อวิกสิเตหิ มหากุจฺฉีหิ สมฺภินฺนมุเขหิ
ปุปฺเผหิ สมนฺนาคโต. สพฺพผาลิผุลฺโลติ สพฺพากาเรน สุปุปฺผิโต. ทิพฺเพ
จตฺตาโร มาเสติ ทิพฺเพน อายุนา จตฺตาโร มาเส. มนุสฺสคณนาย ปน ตานิ
ทฺวาทสวสฺสสหสฺสานิ โหนฺติ. ปริจาเรนฺตีติ อิโต จิโต จ อินฺทริยานิ จาเรนฺติ,
กีฬนฺติ รมนฺตีติ อตฺโถ.
     อาภาย ผุฏํ โหตีติ ตตฺตกํ ฐานํ โอภาเสน ผุฏํ โหติ. เตสญฺหิ ปุปฺผานํ
พาลสุริยสฺส วิย อาภา โหติ, ปตฺตานิ ปณฺณจฺฉตฺตปฺปมาณานิ, อนฺโต
@เชิงอรรถ:  ก. ปณฺฑุปลาโสติ   ฉ.ม. สญฺชาเตน
@ ฉ.ม. กุฏุมลกชาโต   ฉ.ม. โกรกชาโต



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๒๐๓. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=16&page=203&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=16&A=4535&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=16&A=4535&modeTY=2&pagebreak=1#p203


จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๐๓.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]