อรรถกถาเล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๒๑๕.

๓-๔. อปฺปิยสุตฺตทฺวยวณฺณนา [๓-๔] ตติเย อปฺปิยปสํสีติ อปฺปิยชนสฺส ปสํสโก วณฺณภาณี. ปิยครหีติ ปิยชนสฺส นินฺทโก ครหโก. จตุตฺเถ อนวญฺญตฺติกาโมติ "อโห วต มํ อญฺเญน อวชาเนยฺยุนฺ"ติ อนวชานนกาโม. อกาลญฺญูติ กาลากาลํ ^๑- น ชานาติ, อกาเล กเถติ. อสุจีติ อสุจิกายกมฺมาทีหิ สมนฺนาคโต. ๕. ปฐมโลกธมฺมสุตฺตวณฺณนา [๕] ปญฺจเม โลกสฺส ธมฺมาติ โลกธมฺมา. เอเตหิ วิมุตฺตา ^๒- นาม นตฺถิ, พุทฺธานํปิ โหนฺติ. เตเนวาห โลกํ อนุปริวตฺตนฺตีติ อนุพนฺธนฺติ นปฺปชหนฺติ, โลกโต น นิวตฺตนฺตีติ อตฺโถ. โลโก จ อฏฺฐ โลกธมฺเม อนุปริวตฺตตีติ อยญฺจ โลโก เอเต อนุพนฺธติ น ปชหติ, เตหิ ธมฺเมหิ น นิวตฺตตีติ อตฺโถ. ลาโภ อลาโภติ ลาเภ อาคเต อลาโภ อาคโตเยวาติ เวทิตพฺโพ. อยสาทีสุปิ เอเสว นโย. อเวกฺขติ วิปริณามธมฺเมติ "วิปริณามธมฺมา อิเม"ติ เอวํ อเวกฺขติ. วิธูปิตาติ วิธมิตา วิทฺธํสิตา. ปทญฺจ ญตฺวาติ นิพฺพานปทํ ชานิตฺวา. สมฺมปฺปชานาติ ภวสฺส ปารคูติ ภวสฺส ปารํ คโต นิปฺผตฺตึ มตฺถกํ ปตฺโต, นิพฺพานปทํ ญตฺวาว ตํ ปารํ คตภาวํ สมฺมปฺปชานาตีติ. อิมสฺมึ สุตฺเต วฏฺฏวิวฏฺฏํ กถิตํ. ๖. ทุติยโลกธมฺมสุตฺตวณฺณนา [๖] ฉฏฺเฐ โก วิเสโสติ กึ วิเสสการณํ. โก อธิปฺปายโสติ ^๓- โก อธิกปฺ- ปโยโค. ปริยาทายาติ คเหตฺวา ปรินิฏฺฐเปตฺวา. อิธาปิ วฏฺฏวิวฏฺฏเมว กถิตํ. ๗. เทวทตฺตวิปตฺติสุตฺตวณฺณนา [๗] สตฺตเม อจิรปกฺกนฺเตติ สํฆํ ภินฺทิตฺวา นจิรปกฺกนฺเต. อารพฺภาติ @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม. กถากาลํ ^๒ ม. มุตฺโต, ฉ. มุตฺตา ^๓ ฉ.ม. อธิปฺปยาโสติ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๒๑๕. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=16&page=215&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=16&A=4788&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=16&A=4788&modeTY=2&pagebreak=1#p215