บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๑๖ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๓) หน้าที่ ๒๑๗.
อญฺญํ อาคนฺตุกกถํ โอตาเรติ. ๑- อปเนยฺโยติ นีหริตพฺโพ เอส. ๒- สมณทูสีติ สมณทูสโก. สมณปลาโปติ วีหีสุ วีหิปลาโป วิย นิสฺสารตาย สมเณสุ สมณ- ปลาโป. สมณกรณฺฑโวติ สมณกจวโร. พหิทฺธา นาเสนฺตีติ พหิ นีหรนฺติ. ยวกรเณติ ยวกฺเขตฺเต. ผุสยมานสฺสาติ ๓- อุจฺเจ ฐาเน ฐตฺวา มหาวาเต โอผุนียมานสฺส. อปสมฺมชฺชนฺตีติ สารธญฺญานํ เอกโต ทุพฺพลธญฺญานํ เอกโต กรณตฺถํ ปุนปฺปุนํ อปสมฺมชฺชนฺตีติ, อปสมฺมชฺชนีสงฺขาเตน วาตคฺคาหินา สุปฺเปน วา วตฺเถน วา นีหรนฺติ. ๔- ททฺทรนฺติ ททฺทรสทฺทํ. ๕- สํวาสายาติ ๖- สํวาเสน. วิชาเนถาติ ๗- ชาเนยฺยาถ. สนฺตวาโจติ สณฺหวาโจ. ชนวตีติ ชนมชฺเฌ. รโห กโรติ กรณนฺติ กรณํ วุจฺจติ ปาปกมฺมํ, ตํ รโห ปฏิจฺฉนฺโน หุตฺวา กโรติ. สํสปฺปี จ มุสาวาทีติ สํสปฺปิตฺวา มุสาวาที, มุสา ภณนฺโต สํสปฺปติ ผนฺทตีติ อตฺโถ. อิมสฺมึ สุตฺเต วฏฺฏเมว กเถตฺวา คาถาสุ วฏฺฏวิวฏฺฏํ กถิตนฺติ. เมตฺตาวคฺโค ปฐโม -------------- ๒. มหาวคฺค ๑. เวรญฺชสุตฺตวณฺณนา [๑๑] ทุติยสฺส ปฐเม อภิวาเทตีติ เอวมาทีนิ น สมโณ โคตโมติ เอตฺถ วุตฺตนกาเรน โยเชตฺวา เอวมตฺถโต เวทิตพฺพานิ ๘- "น วนฺทติ นาสนา วุฏฺฐาติ, นาปิ `อิธ โภนฺโต นิสีทนฺตู'ติ เอวํ อาสเนน วา นิมนฺเตตี"ติ. เอตฺถ หิ วาสทฺโท @เชิงอรรถ: ๑ ม. โอสาเรติ ๒ ฉ.ม. อปเนยฺเยโสติ อปเนยฺโย นีหริตพฺโพ เอส @๓ ฉ.ม. ผุณมานสฺสาติ ๔ สี.,ก. ปหรนฺติ ๕ สี.,ก. พพฺพรสทฺทํ @๖ ฉ.ม. สํวาสายนฺติ ๗ ฉ.ม. วิชานาถาติ ๘ ฉ.ม. เอวเมตฺถ อตฺโถ เวทิตพฺโพเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๒๑๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=16&page=217&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=16&A=4831&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=16&A=4831&modeTY=2&pagebreak=1#p217
จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๑๗.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]