อรรถกถาเล่มที่ ๑๖ ภาษาบาลี อักษรไทย
องฺ.อ. (มโนรถ.๓)
หน้าที่ ๒๘๘.

อโหสิ. ตํ สนฺธาย อถโข อายสฺมโต เมฆิยสฺสาติอาทิ วุตฺตํ. อนฺวาสตฺตาติ อนุพทฺธา
สมฺปริวาริตา. เยน ภควา เตนุปสงฺกมีติ เอวํ ปาปวิตกฺเกหิ สมฺปริกิณฺโณ
กมฺมฏฺานํ สปฺปายํ กาตุํ อสกฺโกนฺโต "อิทํ วต ทิสฺวา ทีฆทสฺสี ภควา
ปฏิเสเธสี"ติ สลฺลกฺเขตฺวา "อิทํ การณํ ทสพลสฺส อาโรเจสฺสามี"ติ นิสินฺนาสนโต
วุฏฺาย เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ.
                         ๔. นนฺทกสุตฺตวณฺณนา
     [๔] จตุตฺเถ อุปฏฺานสาลายนฺติ โภชนสาลายํ. เยนุปฏฺานสาลาติ สตฺถา
นนฺทกตฺเถเรน มธุรสฺสเรน อารทฺธาย ธมฺมเทสนาย สทฺทํ สุตฺวา "อานนฺท
โก เอโส อุปฏฺานสาลายํ มธุรวจเนน ธมฺมํ เทเสตี"ติ ปุจฺฉิตฺวา "ธมฺมกถิก-
นนฺทกตฺเถรสฺส อชฺช ภนฺเต วาโร"ติ สุตฺวา "อติมธุรํ กตฺวา อานนฺท เอโส
ภิกฺขุ ธมฺมํ กเถติ, มยํปิ คนฺตฺวา สุณิสฺสามา"ติ วตฺวา เยนุปฏฺานสาลา
เตนุปสงฺกมิ. พหิทฺวารโกฏฺเก อฏฺาสีติ ฉพฺพณฺณสฺมิโย จีวรคพฺเภ ปฏิจฺฉาเทตฺวา
อญฺาตกเวเสน อฏฺาสิ. กถาปริโยสานํ อาคมยมาโนติ  "อิทมโวจา"ติ อิทํ
กถาวสานํ อุทิกฺขมาโน ธมฺมกถํ สุณนฺโต อฏฺาสิเยว. อถายสฺมา อานนฺโท
นิกฺขนฺเต ปเม ยาเม สตฺถุ สญฺ อทาสิ "ปโม ภนฺเต ยาโม อติกฺกนฺโต
โถกํ วิสฺสมถา"ติ. สตฺถา ตตฺเถว อฏฺาสิ. อถายสฺมา อานนฺโท มชฺฌิมยาเม นิกฺขนฺเต
"ภนฺเต ตุเมฺห ปกติยา ขตฺติยสุขุมาลา, ปุน พุทฺธสุขุมาลา ๑- ปรมสุขุมาลา,
มชฺฌิมยาโมปิ อติกฺกนฺโต, มุหุตฺตํ วิสฺสมถา"ติ อาห. สตฺถา ตตฺเถว อฏฺาสิ.
ตสฺส ิตกสฺเสว อรุณุคฺคมนํ ๒- ปญฺายิตฺถ. อรุณุคฺคมนญฺจ เถรสฺส อิทมโวจา"ติ
ปาเปตฺวา กถาปริโยสานญฺจ ทสพลสฺส ฉพฺพณฺณรสฺมิวิสฺสชฺชนญฺจ ๓- เอกปฺปหาเรเนว
อโหสิ. อคฺคฬํ อาโกเฏสีติ อคฺคนเขน ทฺวารกวาฏํ อาโกเฏสิ.
@เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. พุทฺธสุขุมาลาติ  ๒ ฉ.ม. ตตฺถ ิตกสฺเสวสฺส อรุณคฺคํ
@๓ ฉ.ม. ฉพฺพณฺณสรีรรสฺมิวิสฺสชฺชนญฺจ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๒๘๘.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=16&page=288&pages=1&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=16&A=6474&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=16&A=6474&pagebreak=1#p288