อรรถกถาเล่มที่ ๑๖ ภาษาบาลี อักษรไทย
องฺ.อ. (มโนรถ.๓)
หน้าที่ ๒๙๐.

โวจริตาติ มโนทฺวาเร สมุทาจารปฺปตฺตา. อตฺถิกสฺสาติ ธมฺมเทสนาย อตฺถิกสฺส.
อาชีวิตภยนฺติ ๑- ชีวิตวุตฺติภยํ. อสิโลกภยนฺติ ครหาภยํ. ปริสสารชฺชภยนฺติ ปริสํ
ปตฺวา สารชฺชโอกฺกมนภยํ. อิมสฺมึ สุตฺเต วฏฺฏวิวฏฺฏํ กถิตํ.
                        ๖. เสวนาสุตฺตวณฺณนา
     [๖] ฉฏฺเฐ ชีวิตปริกฺขาราติ ชีวิตสมฺภารา. สมุทาเนตพฺพาติ สมาหริตพฺพา.
กสิเรน สมุทาหรนฺตีติ ๒- ทุกฺเขน อุปฺปชฺชนฺติ. รตฺติภาคํ วา ทิวสภาคํ วาติ เอตฺถ
รตฺติภาเค ญตฺวา รตฺติภาเคเยว ปกฺกมิตพฺพํ, รตฺตึ จณฺฑวาฬาทิปริปนฺเถ สติ
อรุณุคฺคมนํ อาคเมตพฺพํ. ทิวสภาเค ญตฺวา ทิวา ปกฺกมิตพฺพํ, ทิวา ปริปนฺเถ สติ
สุริยตฺถงฺคมนํ อาคเมตพฺพํ. สงฺขาปีติ สามญฺญตฺถสฺส ภาวนาปริปูริอาคมนํ ชานิตฺวา.
โส ปุคฺคโลติ ปทสฺส ปน "นานุพนฺธิตพฺโพ"ติ อิมินา สมฺพนฺโธ. อนาปุจฺฉาติ อิธ
ปน ตํ ปุคฺคลํ อนาปุจฺฉา ปกฺกมิตพฺพนฺติ อตฺโถ. อปิ ปนุชฺชมาเนนาติ อปิ
นิกฺกฑฺฒิยมาเนน. เอวรูโป หิ ปุคฺคโล สเจปิ ทารุกลาปสตํ วา อุทกฆฏสตํ
วา วาลิกาฆฏสตํ วา ทณฺฑํ อาโรเปติ, มา อิธ วสีติ นิกฺกฑฺฒาเปติ วา,
ตํ ขมาเปตฺวาปิ ยาวชีวํ โส อนุพนฺธิตพฺโพปิ ๓- น วิชหิตพฺโพ.
                         ๗. สุตวาสุตฺตวณฺณนา
     [๗] สตฺตเม ปญฺจ ฐานานิ อชฺฌาจริตุนฺติ ปญฺจ การณานิ อติกฺกมิตุํ
ปาณนฺติ อนฺตมโส กุนฺถกิปิลฺลิกํ. อทินฺนนฺติ อนฺตมโส ติณสลากมฺปิ ปรสนฺตกํ.
เถยฺยสงฺขาตนฺติ เถยฺยจิตฺเตนปิ. สนฺนิธิการกํ กาเม ปริภุญฺชิตุนฺติ สนฺนิธึ
กตฺวา ฐเปตฺวา วตฺถุกามกิเลสกาเม ปริภุญฺชิตุํ อภพฺโพ. อกปฺปิยํ กามคุณํ สนฺธาเยตํ
วุตฺตํ. พุทฺธํ ปจฺจกฺขาตุนฺติ "น พุทฺโธ อยนฺ"ติ เอวํ ปฏิกฺขิปิตุํ. ธมฺมาทีสุปิ
เอเสว นโย. เอวนฺตาว อฏฺฐกถาย อาคตํ. ปาลิยํ ปน อิมสฺมึ สุตฺเต อคติคมนานิ
กถิตานิ.
@เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. อาชีวิกาภยนฺติ  ๒ ฉ.ม. สมุทาคจฺฉนฺตีติ  ๓ ฉ.ม. อนุพนฺธิตพฺโพว


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๒๙๐.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=16&page=290&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=16&A=6519&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=16&A=6519&modeTY=2&pagebreak=1#p290