อรรถกถาเล่มที่ ๑๖ ภาษาบาลี อักษรไทย
องฺ.อ. (มโนรถ.๓)
หน้าที่ ๓๓๔.

                         ๖. กาฬีสุตฺตวณฺณนา
     [๒๖] ฉฏฺเฐ กุมารีปเญฺหสูติ กุมารีนํ มารธีตานํ ปุจฺฉาสุ. อตฺถสฺส ปตฺติ
หทยสฺส สนฺตีติ ทฺวีหิปิ ปเทหิ อรหตฺตเมว กถิตํ. เสนนฺติ ราคาทิกิเลสเสนํ.
ปิยสาตรูปนฺติ ปิยชาติเกสุ จ สาตชาติเกสุ จ วตฺถูสุ อุปฺปชฺชนโต เอวํลทฺธนามํ.
เอโกหํ ฌายํ สุขมานุโพธินฺติ เอวํ กิเลสเสนํ ชินิตฺวา อหํ เอกโกว ฌายนฺโต สุขํ
อนุพุชฺฌึ สจฺฉิกาสึ. ๑- สกฺขินฺติ ๒- สกฺขิภาวปฺปตฺตํ ธมฺมสกฺขึ. สกฺขี น
สมฺปชฺชติ เกนจิ เมติ มยฺหํ เกนจิ สทฺธึ มิตฺตธมฺโม นาม นตฺถิ. ปฐวีกสิณ-
สมาปตฺติปรมา โข ภคินิ เอเก สมณพฺราหฺมณา อตฺถาภินิพฺพตฺเตสุนฺติ ๓- ปฐวีกสิณ-
สมาปตฺติปรโม อุตฺตโม อตฺโถติ คเหตฺวา อภินิพฺพตฺเตสุํ. ยาวตา โข ภคินิ ปฐวีกสิณ-
สมาปตฺติปรมตาติ ยตฺตกา ปฐวีกสิณสมาปตฺติยา อุตฺตมโกฏิ. ตทภิญฺญาสิ ภควาติ
ตํ ภควา อภิญฺญาปญฺญาย อภิญฺญาสิ. อาทิมทฺทสาติ ๔- สมุทยสจฺจํ อทฺทส.
อาทีนวมทฺทสาติ ทุกฺขสจฺจํ อทฺทส. นิสฺสรณมทฺทสาติ นิโรธสจฺจํ อทฺทส.
มคฺคามคฺคญาณทสฺสนมทฺทสาติ มคฺคสจฺจํ อทฺทส. อตฺถสฺส ปตฺตีติ เอเตสํ จตุนฺนํ
สจฺจานํ ทิฏฺฐตฺตา อรหตฺตสงฺขาตสฺส อตฺถสฺส ปฏิเสวนํ ๕- สพฺพทรถปริฬาห-
วูปสนฺตตาย หทยสฺส สนฺตีติ.
                      ๗. ปฐมมหาปญฺหสุตฺตวณฺณนา
     [๒๗] สตฺตเม อภิชานาถาติ อภิชานิตฺวา ปจฺจกฺขํ กตฺวา วิหรถ. อภิญฺญายาติ
อภิชานิตฺวา. อิธาติ อิมาย. ธมฺมเทสนาย วา ธมฺมเทสนนฺติ ยทิทํ สมณสฺส
โคตมสฺส ธมฺมเทสนาย สทฺธึ อมฺหากํ ธมฺมเทสนํ, อมฺหากํ วา ธมฺมเทสนาย
สทฺธึ สมณสฺส โคตมสฺส ธมฺมเทสนํ อารพฺภ นานากรณํ วุจฺเจถ, ตํ กินฺนามาติ
วทนฺติ. ทุติยปเทปิ เอเสว นโย. อิติ เต มชฺเฌ ภินฺนสุวณฺณํ วิย สาสเนน
@เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. สจฺฉิอกาสึ  ๒ สา.ป. ๑/๑๖๐/๑๗๗
@๓ ฉ.ม. อตฺโถติ อภินิพฺพตฺเตสุนฺติ  ๔ ฉ.ม. อสฺสาทมทฺทสาติ  ๕ ฉ.ม. ปตฺติ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๓๓๔.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=16&page=334&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=16&A=7507&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=16&A=7507&modeTY=2&pagebreak=1#p334