บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๑๖ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๓) หน้าที่ ๓๕๑.
๒. ทุติยปณฺณาสก ๖. ๑. สจิตฺตวคฺค ๑-๔. สจิตฺตสุตฺตาทิวณฺณนา [๕๑-๕๔] ทุติยสฺส ปฐเม สจิตฺตปริยายกุสโลติ อตฺตโน จิตฺตวารกุสโล. รชนฺติ อาคนฺตุกอุปกฺกิเลสํ. องฺคณนฺติ ตตฺถชาตกองฺคกาฬติลกาทึ. ๑- อาสวานํ ขยายาติ อรหตฺตตฺถาย. ตติเย ปฏิภาเณนาติ วจนสณฺฐาเนน. ๒- จตุตฺเถ อธิปญฺญาธมฺมวิปสฺสนายาติ สงฺขารปริคฺคาหกวิปสฺสนาย. ๘. มูลกสุตฺตวณฺณนา [๕๘] อฏฺฐเม อมโตคธาติ เอตฺถ สอุปาทิเสสา นิพฺพานธาตุ กถิตา. นิพฺพานปริโยสานาติ เอตฺถ อนุปาทิเสสา. อนุปาทิเสสํ ปตฺตสฺส หิ สพฺเพ ธมฺมา ปริโยสานปฺปตฺตา นาม โหนฺติ. เสสปทานิ เหฏฺฐา วุตฺตตฺถาเนว. ๙. ปพฺพชฺชาสุตฺตวณฺณนา [๕๙] นวเม ตสฺมาติ ยสฺมา เอวํ อปริจิตจิตฺตสฺส สามญฺญตฺโถ น สมฺปชฺชติ, ตสฺมา. ยถาปพฺพชฺชาปริจิตญฺจ โน จิตฺตํ ภวิสฺสตีติ ปพฺพชฺชานุรูเปน ๓- ปริจิตํ. เย หิ เกจิ ปพฺพชนฺติ นาม, สพฺเพ เต อรหตฺตํ ปตฺเถตฺวา. ตสฺมา ยํ จิตฺตํ อรหตฺตาธิคมตฺถาย ปริจิตํ วฑฺฒิตํ, ตํ ยถาปพฺพชฺชาปริจิตํ นามาติ เวทิตพฺพํ. เอวรูปํ โน จิตฺตํ ภวิสฺสตีติ เอวํ ๔- สิกฺขิตพฺพํ. โลกสฺส สมญฺจ วิสมญฺจาติ สตฺตโลกสฺส สุจริตทุจฺจริตานิ. โลกสฺส สมฺภวญฺจ ๕- วิภวญฺจาติ ตสฺเสว ๖- วุฑฺฒิญฺจ วินาสญฺจ, @เชิงอรรถ: ๑ สี. ตตฺถชาตํ องฺคกาฬติลกาทึ, ม. อตฺตชาตํ องฺควาลติลกาทึ ๒ ก. วจนปฏฺฐาเนน @๓ สี.,ม. ยถาปพฺพชฺชานุรูเปน ๔ ฉ.ม. อยํ สทฺโท น ทิสฺสติ ๕ ฉ.ม. ภวญฺจ @๖ ฉ.ม. ตสฺสเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๓๕๑. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=16&page=351&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=16&A=7897&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=16&A=7897&modeTY=2&pagebreak=1#p351
จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๕๑.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]