อรรถกถาเล่มที่ ๑๖ ภาษาบาลี อักษรไทย
องฺ.อ. (มโนรถ.๓)
หน้าที่ ๓๖๗.

                         ๑๐. ๕. อุปาลิวคฺค
                      ๑-๒. กามโภคีสุตฺตาทิวณฺณนา
     [๙๑-๙๒] ปญฺจมสฺส ปเม สาหเสนาติ สาหสิยกมฺเมน. ทุติเย ภยานีติ
จิตฺตุตฺราสภยานิ. เวรานีติ อกุสลเวรปุคฺคลเวรานิ. อริโย จสฺส าโยติ สห
วิปสฺสนาย มคฺโค. อิติ อิมสฺมึ สติ อิทํ โหตีติ เอวํ อิมสฺมึ อวิชฺชาทิเก การเณ
สติ อิทํ สงฺขาราทิกํ ผลํ โหติ. อิมสฺสุปฺปาทา อิทํ อุปฺปชฺชตีติ โย ยสฺส
สหชาตปจฺจโย โหติ, ตสฺส อุปฺปาทา อิตรํ อุปฺปชฺชติ นาม. อิมสฺมึ อสตีติ
อวิชฺชาทิเก การเณ อสติ สงฺขาราทิกํ ผลํ น โหติ. อิมสฺส นิโรธาติ การณสฺส
อปฺปวตฺติยา ผลสฺส อปฺปวตฺติ โหติ.
                        ๓.  กึทิฏฺิกสุตฺตวณฺณนา
     [๙๓] ตติเย สณฺเปสุนฺติ อิริยาปถมฺปิ วจนปถมฺปิ สณฺเปสุํ.
อปฺปสทฺทวินีตาติ อปฺปสทฺเทน มตฺตภาณินา สตฺถารา วินีตา. ปรโฆสปจฺจยา วาติ ๑-
ปรสฺส วา วจนการณา. เจตยิตาติ ปกปฺปิตา. มงฺกุภูตาติ โทมนสฺสปฺปตฺตา นิตฺเตชา.
ปตฺตกฺขนฺธาติ ปติตกฺขนฺธา. สหธมฺเมนาติ สเหตุเกน สการเณน วจเนน.
                       ๔. วชฺชิยมาหิตสุตฺตวณฺณนา
     [๙๔] จตุตฺเถ วชฺชิยมาหิโตติ เอวํนามโก. สพฺพํ ตปนฺติ สพฺพเมว ทุกฺกรการิกา-
ตปํ. ๒- สพฺพํ ตปสฺสินฺติ สพฺพํ ตปนิสฺสิตกํ. ลูขาชีวินฺติ ทุกฺกรการิกาชีวิกานุ-
โยคํ อนุยุตฺตํ. คารยฺหนฺติ ครหิตพฺพยุตฺตกํ. ปสํสิยนฺติ ปสํสิตพฺพยุตฺตกํ.
เวนยิโกติ สยํ อวินีโต อญฺเหิ วิเนตพฺโพ. อปฺปญฺตฺติโกติ ๓- น กิญฺจิ ปญฺาเปตุํ
สกฺโกติ. อถวา เวนยิโกติ สตฺตวินาสโก. อปฺปญฺตฺติโกติ อปจฺจกฺขํ นิพฺพานํ
ปญฺาเปติ,
@เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. ปรโตโฆสปจฺจยา วาติ  ๓ ฉ.ม. ทุกฺกรการิกํ
@๔ ฉ.ม. อปญฺตฺติโกติ. เอวมุปริปิ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๓๖๗.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=16&page=367&pages=1&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=16&A=8256&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=16&A=8256&pagebreak=1#p367