ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๑๖ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๓)

หน้าที่ ๓๗๑.

     วงฺกกนฺติ กุมารกานํ กีฬนกํ ขุทฺทกนงฺคลํ, ฆฏิกนฺติ ทีฆทณฺฑเกน
รสฺสทณฺฑาย ๑- ปหรณกีฬํ. โมกฺขจิกนฺติ สมฺปริวตฺตกกีฬํ, อากาเส ทณฺฑกํ คเหตฺวา
ภูมิยํ วา สีสํ ฐเปตฺวา เหฏฺฐุปริยภาเวน ปริวตฺตนกีฬนฺติ วุตฺตํ โหติ.
จิงฺคุลิกนฺติ ๒- ตาลปณฺณาทีหิ กตํ วาตปฺปหาเรน ปริพฺภมนจกฺกํ. ปตฺตาฬฺหกํ
วุจฺจติ ปณฺณนาฬิ, ตาย วาลุกาทีนิ มินนฺตา กีฬนฺติ. รถกนฺติ ขุทฺทกรถํ. ธนุกนฺติ
ขุทฺทกธนุเมว.
     อิธ โข ปน โวติ เอตฺถ โวติ นิปาตมตฺตํ, อิธ โข ปนาติ อตฺโถ.
อิงฺฆ ตฺวํ อุปาลิ สํเฆ วิหราหีติ เอตฺถ อิงฺฆาติ โจทนตฺเถ นิปาโต. เตน เถรํ
สํฆมชฺเฌ วิหารตฺถาย โจเทติ, นาสฺส อรญฺญวาสํ อนุชานาติ. กสฺมา? อรญฺญ-
เสนาสเน วสโต กิรสฺส วาสธุรเมว ปูริสฺสติ, น คนฺถธุรํ. สํฆมชฺเฌ วสนฺโต
ปน เทฺวปิ ธุรานิ ปูเรตฺวา อรหตฺตํ ปาปุณิสฺสติ, วินยปิฏเก จ ปาโมกฺโข ภวิสฺสติ.
อถสฺสาหํ ปริสมชฺเฌ ปุพฺพปตฺถนํ ปุพฺพาภินีหารํ กเถตฺวา อิมํ ภิกฺขุํ วินยธรานํ
อคฺคฏฺฐาเน ฐเปสฺสามีติ อิมมตฺถํ ปสฺสมาโน สตฺถา เถรสฺส อรญฺญวาสํ นานุชานีติ.
ทสมํ อุตฺตานตฺถเมวาติ.
                         อุปาลิวคฺโค ปญฺจโม.
                        ทุติยปณฺณาสโก นิฏฺฐิโต.
                         ---------------
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. รสฺสทณฺฑกํ   ฉ.ม. จิงฺคุลกนฺติ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๓๗๑. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=16&page=371&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=16&A=8351&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=16&A=8351&modeTY=2&pagebreak=1#p371


จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๗๑.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]