อรรถกถาเล่มที่ ๑๖ ภาษาบาลี อักษรไทย
องฺ.อ. (มโนรถ.๓)
หน้าที่ ๓๘๔.

                           ๒. อนุสฺสติวคฺค
                     ๑-๒. มหานามสุตฺตทฺวยวณฺณนา
     [๑๑-๑๒] ทุติยสฺส ปฐเม นานาวิหาเรหิ วิหรตนฺติ คิหีนํ นิพทฺโธ เอโก
วิหาโร นาม นตฺถิ, ตสฺมา อมฺหากํ อนิพทฺธวิหาเรน วิหรนฺตานํ เกน วิหาเรน
กตเรน นิพทฺธวิหาเรน วิหาตพฺพนฺติ ปุจฺฉติ. อาราธโกติ สมฺปาทโก ปริปูรโก.
ธมฺมโสตสมาปนฺโน พุทฺธานุสฺสตึ ภาเวตีติ ธมฺมโสตสมาปนฺโน หุตฺวา พุทฺธานุสฺสตึ
ภาเวติ. ทุติเย คิลานา วุฏฺฐิโตติ คิลาโน  หุตฺวา วุฏฺฐิโต.
                         ๓. นนฺทิยสุตฺตวณฺณนา
     [๑๓] ตติเย กลฺยาณมิตฺเตติ สุมิตฺเต. เอวเมตฺถ กลฺยาณมิตฺตวเสน สํฆานุสฺสติ
กถิตา. กพฬีการภกฺขานนฺติ ๑- กามาวจรเทวานํ. อสมยวิมุตฺโตติ อสมยวิมุตฺติยา
วิมุตฺโต ขีณาสโว.
                         ๔. สุภูติสุตฺตวณฺณนา
     [๑๔] จตุตฺเถ โก นาม อยํ สุภูติ ภิกฺขูติ ชานนฺโตปิ สตฺถา กถาสมุฏฺฐาปนตฺถํ
ปุจฺฉติ. สทฺธสฺส ๒- อุปาสกสฺส ปุตฺโตติ อนาถปิณฺฑิกํ สนฺธายาห. อนาถปิณฺฑิกสฺส
หิ โส ๓- ปุตฺโต อตฺตโน จูฬปิตุ สนฺติเก ปพฺพชิโต, อถ นํ สุภูติตฺเถโร อาทาย
สตฺถุ สนฺติกํ อคมาสิ. สทฺธาปทาเนสูติ สทฺธานํ ปุคฺคลานํ อปทาเนสุ ลกฺขเณสุ.
                         ๕. เมตฺตสุตฺตวณฺณนา
     [๑๕] ปญฺจเม สุขํ สุปตีติ ยถา เสสชนา สมฺปริวตฺตมานา กากจฺฉมานา ทุกฺขํ
สุปนฺติ, เอวํ อสุปิตฺวา สุขํ สุปติ. นิทฺทํ โอกฺกมนฺโตปิ สมาปตฺตึ สมาปนฺโน
วิย โหติ. สุขํ ปฏิพุชฺฌตีติ ยถา อญฺเญ นิตฺถุนนฺตา วิชมฺภมานา สมฺปริวตฺตนฺตา
@เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. กพฬีการาหารภกฺขานนฺติ  ๒ ฉ.ม. สุทตฺตสฺส  ๓ ฉ.ม. อยํ ปาโฐ น ทิสฺสติ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๓๘๔.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=16&page=384&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=16&A=8597&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=16&A=8597&modeTY=2&pagebreak=1#p384