ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๑๖ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๓)

หน้าที่ ๕๖.

เจโตวิมุตฺตึ ฯเปฯ นิรุชฺฌนฺตีติ อรหตฺตํ ปน อปฺปตฺโต โหติ. ปญฺจมนเยน
ขีณาสโว กถิโต.
     อารภชาติ ๑- อาปตฺติวีติกฺกมสมฺภวา. วิปฺปฏิสารชาติ วิปฺปฏิสารโต ชาตา.
ปวฑฺฒนฺตีติ ปุนปฺปุนํ อุปฺปชฺชเนน วฑฺฒนฺติ. อารภเช อาสเว ปหายาติ
วีติกฺกมสมฺภเว อาสเว อาปตฺติเทสนาย วา อาปตฺติวุฏฺฐาเนน วา ปชหิตฺวา.
ปฏิวิโนเทตฺวาติ สุทฺธนฺเต ฐิตภาวปฺปจฺจเวกฺขเณน นีหริตฺวา. จิตฺตํ ปญฺญญฺจ
ภาเวตูติ วิปสฺสนาจิตฺตญฺจ ตํสมฺปยุตฺตปญฺญญฺจ ภาเวตุ. เสสํ อิมินา อุปาเยเนว
เวทิตพฺพนฺติ.
                        ๓. สารนฺททสุตฺตวณฺณนา
     [๑๔๓] ตติเย กามาธิมุตฺตานนฺติ วตฺถุกามกิเลสกาเมสุ อธิมุตฺตานํ. ธมฺมานุ-
ธมฺมปฏิปนฺโนติ นวโลกุตฺตรธมฺมตฺถาย สหสีลกํ ปุพฺพภาคปฏิปทํ ปฏิปนฺโน
ปฏิปตฺติปูรโก ปุคฺคโล ทุลฺลโภ โลกสฺมึ.
                        ๔. ติกณฺฑกีสุตฺตวณฺณนา
     [๑๔๔] จตุตฺเถ อปฺปฏิกูเลติ อปฺปฏิกูลารมฺมเณ. ปฏิกูลสญฺญีติ ปฏิกูลนฺติ
เอวํสญฺญี. ๒- เอเสว นโย สพฺพตฺถ. กถํ ปนายํ เอวํ วิหรตีติ? อิฏฺฐสฺมึ วตฺถุสฺมึ
ปน อสุภาย วา ผรติ, อนิจฺจโต วา อุปสํหรติ. เอวํ ตาว อปฺปฏิกูเล ปฏิกูลสญฺญี
วิหรติ. อนิฏฺฐสฺมึ วตฺถุสฺมึ เมตฺตาย วา ผรติ, ธาตุโต วา อุปสํหรติ. เอวํ
ปฏิกูเล อปฺปฏิกูลสญฺญี วิหรติ. อุภยสฺมึ ปน ปุริมนยสฺส จ ปจฺฉิมนยสฺส จ
วเสน ตติยจตุตฺถวารา วุตฺตา, ฉฬงฺคุเปกฺขาวเสน ปญฺจโม. ฉฬงฺคุเปกฺขา เจสา
ขีณาสวสฺส อุเปกฺขาสทิสา, น ปน ขีณาสวุเปกฺขา. ตตฺถ อุเปกฺขโก วิหเรยฺยาติ
มชฺฌตฺตภาเว ฐิโต วิหเรยฺย. กฺวจินีติ ๓- กิสฺมิญฺจิ อารมฺมเณ. กตฺถจีติ
กิสฺมิญฺจ
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. อารมฺภชาติ   ม. เอวํ กตสญฺญี   ฉ.ม. กฺวจนีติ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๕๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=16&page=56&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=16&A=1249&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=16&A=1249&modeTY=2&pagebreak=1#p56


จบการแสดงผล หน้าที่ ๕๖.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]