อรรถกถาเล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๘๘.

ภินฺนสํวโร. ปมาทาธิกรณนฺติ ปมาทการณา. อิทญฺจ สุตฺตํ คหฏฺฐานํ วเสน อาคตํ, ปพฺพชิตานํปิ ปน ลพฺภเตว. คหฏฺโฐ หิ เยน เยน สิปฺปฏฺฐาเนน ชีวิกํ กปฺเปติ, ยทิ กสิยา ยทิ วณิชฺชาย ปาณาติปาตาทิวเสน ปมตฺโต ตํ ตํ ยถากาลํ สมฺปาเทตุํ น สกฺโกติ, อถสฺส มูลํ นสฺสติ. มาฆาตกาเลปิ ปาณาติปาตํ อทินฺนาทานาทีนิ จ กโรนฺโต ทณฺฑวเสน มหตึ โภคชานึ นิคจฺฉติ. ปพฺพชิโต ทุสฺสีโล ปมาทการณา สีลโต พุทฺธวจนโต ฌานโต สตฺตอริยธนโต จ ชานึ นิคจฺฉติ. คหฏฺฐสฺส "อสุโก อสุกกุเล ชาโต ทุสฺสีโล ปาปธมฺโม ปริจฺจตฺต- อิธโลกปรโลโก ภตฺตมตฺตํปิ ^๑- น เทตี"ติ จตุปริสมชฺเฌ ปาปโก กิตฺติสทฺโท อพฺภุคฺคจฺฉติ. ปพฺพชิตสฺส "อสุโก นาสกฺขิ สีลํ รกฺขิตุํ พุทฺธวจนํ คเหตุํ, เวชฺชกมฺมาทีหิ ชีวติ, ฉหิ อคารเวหิ สมนฺนาคโต"ติ เอวํ อพฺภุคฺคจฺฉติ. อวิสารโทติ คหฏฺโฐ ตาว "อวสฺสํ พหุนฺนํ สนฺนิปาตฏฺฐาเน โกจิ มม กมฺมํ ชานิสฺสติ, อถ มํ นิคฺคณฺหิสฺสนฺติ วา. ราชกุลสฺส วา ทสฺสนฺตี"ติ สภโย อุปสงฺกมติ, มงฺกุภูโต จ ปติตกฺขนฺโธ อโธมุโข องฺคุฏฺฐเกน ภูมึ กสนฺโต นิสีทติ, วิสารโท หุตฺวา กเถตุํ น สกฺโกติ. ปพฺพชิโตปิ "พหู ภิกฺขู สนฺนิปติตา, อวสฺสํ โกจิ มม กมฺมํ ชานิสฺสติ, อถ เม อุโปสถํปิ ปวารณํปิ ฐเปตฺวา สามญฺญา จาเวตฺวา นิกฺกฑฺฒิสฺสนฺตี"ติ สภโย อุปสงฺกมติ, วิสารโท หุตฺวา กเถตุํ น สกฺโกติ. เอกจฺโจ ปน ทุสฺสีโลปิ ทฬิโต วิจรติ, ^๒- โสปิ อชฺฌาสเยน มงฺกุ โหติเยว. สมฺมูโฬฺห กาลํ กโรตีติ ตสฺส หิ มรณมญฺเจ นิปนฺนสฺส ทุสฺสีลกมฺมํ สมาทาย วตฺติฏฺฐานํ อาปาถํ อาคจฺฉติ. โส อุมฺมิเลตฺวา อิธโลกํ ปสฺสติ, นิมฺมิเลตฺวา ปรโลกํ. ตสฺส จตฺตาโร อปายา อุปฏฺฐหนฺติ, สตฺติสเตน สีเส ปหริยมาโน วิย โหติ. โส "วาเรถ วาเรถา"ติ วิรวนฺโต มรติ. เตน วุตฺตํ "สมฺมูโฬฺห กาลํ กโรตี"ติ. ปญฺจมํ ปทํ ปน อุตฺตานเมว. อานิสํสกถา วุตฺตวิปริยาเยน เวทิตพฺพา. @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม. สลากภตฺตมตฺตมฺปิ ^๒ ฉ.ม. ทิปฺปิโต วิย จรติ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๘๘. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=16&page=88&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=16&A=1962&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=16&A=1962&modeTY=2&pagebreak=1#p88