บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๑๖ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๓) หน้าที่ ๙๐.
นครสฺส นิคฺคณฺหนตฺถาย อิมํ สุตฺตํ อารภิ. ตตฺถ วิสมาติ น สมตลา. พหุรชาติ วาตสฺส ปหรณกาเล อุทฺธเตน รชกฺขนฺเธน ปริโยนทฺธา วิย โหติ. เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานเมวาติ. อกฺโกสกวคฺโค ทุติโย. ---------------- ๒๓. ๓. ทีฆจาริกวคฺค ๑. ปฐมทีฆจาริกสุตฺตวณฺณนา [๒๒๑] ตติยสฺส ปฐเม อนวฏฺฐจาริกนฺติ อววฏฺฐิตจาริกํ. ๑- สุตํ น ปริโยทเปตีติ ยมฺปิสฺส สุตํ อตฺถิ, ตํ ปริโยทเปตุํ น สกฺโกติ. สุเตเนกจฺเจน อวิสารโท โหตีติ โถกโถเกน สุเตน วิชฺชมาเนนาปิ ญาเณน โสมนสฺสปฺปตฺโต น โหติ. สมวฏฺฐจาเรติ สมวฏฺฐิตจาเร. ทุติยํ อุตฺตานตฺถเมว. ๓-๔. อตินิวาสสุตฺตาทิวณฺณนา [๒๒๓-๒๒๔] ตติเย พหุภณฺโฑติ พหุปริกฺขาโร. พหุเภสชฺโชติ สปฺปินวนีตาทีนํ พหุตาย พหุเภสชฺโช อพฺยตฺโตติ อพฺยาสตฺโต. ๒- สํสฏฺโฐติ ปญฺจวิเธน สํสคฺเคน สํสฏฺโฐ หุตฺวา. อนนุโลมิเกนาติ สาสนสฺส อนนุจฺฉวิเกน. จตุตฺเถ วณฺณมจฺฉรีติ คุณมจฺฉรี. ธมฺมมจฺฉรีติ ปริยตฺติมจฺฉรี. ๕-๖. กุลูปกสุตฺตาทิวณฺณนา [๒๒๕-๒๒๖] ปญฺจเม อนามนฺตจาเร อาปชฺชตีติ "นิมนฺติโต สภตฺโต สมาโน สนฺตํ ภิกฺขุํ อนาปุจฺฉา ปุเรภตฺตํ วา ปจฺฉาภตฺตํ วา กุเลสุ จาริตฺตํ อาปชฺเชยฺยา"ติ สิกฺขาปเท ๓- วุตฺตํ อาปตฺตึ อาปชฺชติ. รโห นิสชฺชายาติอาทีนิปิ @เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. อนวตฺถิตจาริกํ ๒ ฉ.ม. พฺยตฺโตติ พฺยาสตฺโต @๓ วิ. มหาวิ. ๒/๒๙๙/๒๕๗ จาริตฺตสิกฺขาปทเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๙๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=16&page=90&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=16&A=2006&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=16&A=2006&modeTY=2&pagebreak=1#p90
จบการแสดงผล หน้าที่ ๙๐.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]