ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒)

หน้าที่ ๑๒๗.

ยถานุสิฏฺฐํ อปฏิปชฺชนฺโต ปทกฺขิเณน อนุสาสนึ น คณฺหาตีติ
อปฺปทกฺขิณคฺคาหี อนุสาสนึ ฯ อุทฺเทสปริยาปนฺเนสูติ อุทฺเทเส
ปริยาปนฺเนสุ อนฺโตคเธสุ ฯ ยสฺส สิยา อาปตฺติ โส อาวิกเรยฺยาติ
เอวํ สงฺคหิตตฺตา อนฺโตปาฏิโมกฺขสฺส วตฺตมาเนสูติ อตฺโถ ฯ สหธมฺมิกํ
วุจฺจมาโนติ สหธมฺมิเกน วุจฺจมาโน ฯ กรณตฺเถ อุปโยควจนํ ฯ
ปญฺจหิ สหธมฺมิเกหิ สิกฺขิตพฺพตฺตา เตสํ วา สนฺตกตฺตา
สหธมฺมิกนฺติ ลทฺธนาเมน พุทฺธปฺปญฺญตฺเตน สิกฺขาปเทน วุจฺจมาโนติ
อตฺโถ ฯ วิรมถายสฺมนฺโต มม วจนายาติ เยน วจเนน มํ วทถ
ตโต มม วจนโต วิรมถ ฯ มา มํ ตํ วจนํ วทถาตึ วุตฺตํ
โหติ ฯ วเทตุ สหธมฺเมนาติ สหธมฺมิเกน สิกฺขาปเทน สหธมฺเมน
วา อญฺเญนปิ ปาสาทิกภาวสํวตฺตนิเกน วจเนน วทตุ ฯ ยทิทนฺติ
วุฑฺฒิการณนิทสฺสนตฺเถ นิปาโต ฯ เตน ยํ อิทํ อญฺญมญฺญสฺส
หิตวจนํ อาปตฺติโต วุฏฺฐาปนญฺจ เตน อญฺญมญฺญวจเนน
อญฺญมญฺญวุฏฺฐาปเนน จ สํวฑฺฒา ปริสาติ เอวํ ปริสาย
วุฑฺฒิการณํ ทสฺสิตํ โหติ ฯ เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานเมว ฯ
สมุฏฺฐานาทีนิปิ ปฐมสงฺฆเภทสทิสาเนวาติ ฯ
                ทุพฺพจสิกฺขาปทวณฺณนา นิฏฺฐิตา ฯ
     {๔๓๑} เตน สมเยน พุทฺโธ ภควาติ กุลทูสกสิกฺขาปทํ ฯ ตตฺถ
อสฺสชิปุนพฺพสุกา นามาติ อสฺสชิ เจว ปุนพฺพสุโก จ ฯ
กิฏาคิริสฺมินฺติ เอวํนามเก ชนปเท ฯ อาวาสิกา โหนฺตีติ เอตฺถ อาวาโส
เอเตสํ อตฺถีติ อาวาสิกา ฯ อาวาโสติ วิหาโร วุจฺจติ ฯ โส



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๑๒๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=127&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=2668&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=2668&modeTY=2&pagebreak=1#p127


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๒๗.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]