บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒) หน้าที่ ๑๙๗.
เคเห ปน นิสีทิตุํ วา นิปชฺชิตุํ วา น ลพฺภตีติ กุรุนฺทิยํ วุตฺตํ ฯ อญฺญสฺสตฺถายาติ เอตฺถ อตฺตโน ญาตกปวาริเต น เกวลํ อตฺตโน อตฺถาย อถโข อญฺญสฺสตฺถาย วิญฺญาเปนฺตสฺส อนาปตฺตีติ อยเมโก อตฺโถ ฯ อยํ ปน ทุติโย อญฺญสฺสาติ เย อญฺญสฺส ญาตกปวาริตา เต ตสฺเสว อญฺญสฺสาติ ลทฺธโวหารสฺส พุทฺธรกฺขิตสฺส วา ธมฺมรกฺขิตสฺส วา อตฺถาย วิญฺญาเปนฺตสฺส อนาปตฺตีติ ฯ เสสํ อุตฺตานตฺถเมว ฯ สมุฏฺฐานาทีสุ อิทํปิ ฉสฺสมุฏฺฐานํ กิริยา โนสญฺญาวิโมกฺขํ อจิตฺตกํ ปณฺณตฺติวชฺชํ กายกมฺมํ วจีกมฺมํ ติจิตฺตํ ติเวทนนฺติ ฯ อญฺญาตกวิญฺญตฺติสิกฺขาปทวณฺณนา นิฏฺฐิตา ฯ {๕๒๒-๕๒๔} เตน สมเยนาติ ตทุตฺตริสิกฺขาปทํ ฯ ตตฺถ อภิหฏฺฐุนฺติ อภีติ อุปสคฺโค ฯ หริตุนฺติ อตฺโถ ฯ คณฺหิตุนฺติ วุตฺตํ โหติ ฯ ปวาเรยฺยาติ อิจฺฉาเปยฺย อิจฺฉํ รุจึ อุปฺปาเทยฺย วเทยฺย นิมนฺเตยฺยาติ อตฺโถ ฯ อภิหฏฺฐุํ ปวาเรนฺเตน ปน ยถา วตฺตพฺพํ ตํ อาการํ ทสฺเสตุํ ยาวตกํ อิจฺฉสิ ตาวตกํ คณฺหาหีติ เอวมสฺส ปทภาชนํ วุตฺตํ ฯ อถวา ยถา เนกฺขมฺมํ ทฏฺฐุเขมโตติ เอตฺถ ทิสฺวาติ อตฺโถ เอวมิธาปิ อภิหฏฺฐุํ ปวาเรยฺยาติ อภิหริตฺวา ปวาเรยฺยาติ อตฺโถ ฯ ตตฺถ กายาภิหาโร วา วาจาภิหาโร วาติ ทุวิโธ อภิหาโร ฯ กาเยน วา วตฺถานิ อภิหริตฺวา ปาทมูเล ฐเปตฺวา ยตฺตกํ อิจฺฉสิ ตตฺตกํ คณฺหาหีติ วทนฺโต ปวาเรยฺย ฯ วาจาย วา อมฺหากํ ทุสฺสโกฏฺฐาคารํ ปริปุณฺณํ ยตฺตกํ อิจฺฉสิเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๑๙๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=197&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=4132&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=4132&modeTY=2&pagebreak=1#p197
จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๙๗.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]