บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒) หน้าที่ ๒๓๗.
ตํ เถโร สปฺปิสฺส ปูราเปตฺวา สงฺฆสฺส นิสฺสชฺชาเปสีติ ฯ อิทํ อกปฺปิยปตฺตจตุกฺกํ ฯ สเจ ปน รูปิยํ อสมฺปฏิจฺฉิตฺวา เถรสฺส ปตฺตํ กีณิตฺวา เทหีติ ปหิตกปฺปิยการเกน สทฺธึ กมฺมารกุลํ คนฺตฺวา ปตฺตํ ทิสฺวา อยํ มยฺหํ รุจฺจตีติ วา อิมาหํ คเหสฺสามีติ วา วทติ กปฺปิยการโก จ ตํ รูปิยํ ทตฺวา กมฺมารํ สญฺญาเปติ อยํ ปตฺโต สพฺพกปฺปิโย พุทฺธานํปิ ปริโภคารโห ฯ {๕๙๑} อรูปิเย รูปิยสญฺญีติ ขรปตฺตาทีสุ สุวณฺณาทิสญฺญี ฯ อาปตฺติ ทุกฺกฏสฺสาติ สเจ เตน อรูปิยํ เจตาเปติ ทุกฺกฏาปตฺติ โหติ ฯ เอส นโย เวมติเก ฯ อรูปิยสญฺญิสฺส ปน ปญฺจหิ สหธมฺมิเกหิ สทฺธึ อิทํ คเหตฺวา อิทํ เทถาติ กยวิกฺกยํ กโรนฺตสฺสาปิ อนาปตฺติ ฯ เสสํ อุตฺตานตฺถเมว ฯ ฉสฺสมุฏฺฐานํ กิริยา โนสญฺญาวิโมกฺขํ อจิตฺตกํ ปณฺณตฺติวชฺชํ กายกมฺมํ วจีกมฺมํ ติจิตฺตํ ติเวทนนฺติ ฯ รูปิยสพฺโยหารสิกฺขาปทํ นิฏฺฐิตํ ฯ {๕๙๓} เตน สมเยนาติ กยวิกฺกยสิกฺขาปทํ ฯ ตตฺถ กตีหิปิ ตฺยายนฺติ กติ เต อยํ ฯ หิกาโร ปเนตฺถ ปทปูรโณ ปิกาโร ครหายํ ฯ อยํ ทุพฺพลา สงฺฆาฏิ ตว กติทิวสานิ ภวิสฺสตีติ อตฺโถ ฯ อถวา กติหํปิ ตฺยายนฺติปิ ปาโฐ ฯ ตตฺถ กติหนฺติ กติอหานิ กติทิวสานีติ วุตฺตํ โหติ ฯ เสสํ วุตฺตนยเมว ฯ กตีหิปิ มฺยายนฺติ อิทํ เอเตเนว นเยน เวทิตพฺพํ ฯ คิหีปิ นํ คิหิสฺสาติ เอตฺถ นนฺติ นามตฺเถ นิปาโต คิหีปิ นาม คิหิสฺสาติ วุตฺตํเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๒๓๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=237&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=4977&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=4977&modeTY=2&pagebreak=1#p237
จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๓๗.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]