บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒) หน้าที่ ๒๘๒.
สงฺโฆปิ อมฺเหหิ ทินฺนเมว ลภติ คณฺหถ ภนฺเตติ เอวํปิ วฏฺฏติ ฯ {๖๖๐} สงฺฆสฺส ปริณตํ อญฺญสงฺฆสฺสาติ เอกสฺมึ วิหาเร สงฺฆสฺส ปริณตํ อญฺญํ วิหารํ อุทฺทิสิตฺวา อมุกสฺมึ นาม วิหาเร สงฺฆสฺส เทถาติ ปริณาเมติ ฯ เจติยสฺส วาติ กึ สงฺฆสฺส ทินฺเนน เจติยสฺส ปูชํ กโรถาติ เอวํ เจติยสฺส วา ปริณาเมติ ฯ เจติยสฺส ปริณตนฺติ เอตฺถ นิยเมตฺวา อญฺญเจติยสฺส อตฺถาย โรปิตมาลาวจฺฉโต อญฺญเจติยมฺหิ ปุปฺผํปิ อาโรเปตุํ น วฏฺฏติ ฯ เอกสฺส เจติยสฺส ปน ฉตฺตํ วา ปฏากํ วา อาโรเปตฺวา ฐิตํ ทิสฺวา เสสกํ อญฺญเจติยสฺส ทาเปตุํ วฏฺฏติ ฯ ปุคฺคลสฺส ปริณตนฺติ อนฺตมโส สุนขสฺสาปิ ปริณตํ อิมสฺส สุนขสฺส มา เทหิ เอตสฺส เทหีติ เอวํ อญฺญปุคฺคลสฺส ปริณาเมติ ทุกฺกฏํ ฯ สเจ ปน ทายกา มยํ สงฺฆสฺส ภตฺตํ ทาตุกามา เจติยปูชํ กาตุกามา เอกสฺส ภิกฺขุโน ปริกฺขารํ ทาตุกามา ตุมฺหากํ รุจิยา ทสฺสาม ภณถ กตฺถ เทมาติ วทนฺติ เอวํ วุตฺเต เตน ภิกฺขุนา ยตฺถ อิจฺฉถ ตตฺถ เทถาติ วตฺตพฺพา ฯ สเจ ปน เกวลํ กตฺถ เทมาติ ปุจฺฉนฺติ ปาลิยํ อาคตนเยเนว วตฺตพฺพํ ฯ เสสเมตฺถ อุตฺตานเมว ฯ ติสมุฏฺฐานํ กายจิตฺตโต วาจาจิตฺตโต กายวาจาจิตฺตโต จ สมุฏฺฐาติ กิริยา สญฺญาวิโมกฺขํ สจิตฺตกํ โลกวชฺชํ กายกมฺมํ วจีกมฺมํ อกุสลจิตฺตํ ติเวทนนฺติ ฯ สมนฺตปาสาทิกาย วินยสํวณฺณนาย ปริณตสิกฺขาปทวณฺณนา นิฏฺฐิตา ฯ ตึสกกณฺฑํ นิฏฺฐิตํ ฯเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๒๘๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=282&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=5933&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=5933&modeTY=2&pagebreak=1#p282
จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๘๒.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]