ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒)

หน้าที่ ๓๕๑.

ปกฺขิปติ เอกาว อาปตฺติ ฯ เอเกกํ ติณํ วา ปณฺณํ วา
ปกฺขิปนฺตสฺส ปโยเค ปโยเค อาปตฺติ ฯ มตฺติกายปิ อญฺเญสุปิ
กฏฺฐกทฺทมโคมยาทีสุ เอเสว นโย ฯ อิทํ ปน มหาอุทกํ สนฺธาย
น วุตฺตํ ฯ ยํ ติเณ วา มตฺติกาย วา ปกฺขิตฺตาย ปริยาทานํ
คจฺฉติ อาวิลํ วา โหติ ยตฺถ ปาณกา มรนฺติ ตาทิสํ อุทกํ
สนฺธาย วุตฺตนฺติ เวทิตพฺพํ ฯ เสสเมตฺถ อุตฺตานเมวาติ ฯ ติสมุฏฺฐานํ
กายจิตฺตโต วาจาจิตฺตโต กายวาจาจิตฺตโต จ สมุฏฺฐาติ กิริยา
สญฺญาวิโมกฺขํ สจิตฺตกํ ปณฺณตฺติวชฺชํ กายกมฺมํ วจีกมฺมํ ติจิตฺตํ
ติเวทนนฺติ ฯ
                   สปฺปาณกสิกฺขาปทํ ทสมํ
     สมตฺโต วณฺณนากฺกเมน เสนาสนวคฺโค ทุติโย ฯ
     {๑๔๑-๑๔๔} ภิกฺขุนีวคฺคสฺส ปฐมสิกฺขาปเท ฯ ลาภิโน โหนฺตีติ เอตฺถ
น เตสํ ภิกฺขุนิโย เทนฺติ น ทาเปนฺติ ฯ มหากุเลหิ ปพฺพชิตา ปน
กุลธีตโร อตฺตโน สนฺติกํ อาคตานํ ญาติมนุสฺสานํ กุโต อยฺเย
โอวาทํ อุทฺเทสํ ปริปุจฺฉํ ลภถาติ ปุจฺฉนฺตานํ อสุโก จ อสุโก จ
เถโร โอวทตีติ อสีติมหาสาวเก อุทฺทิสิตฺวา กถานุสาเรน เตสํ
สีลสุตาจารชาติโคตฺตาทิเภทํ วิชฺชมานคุณํ กถยนฺติ ฯ เอวรูปา หิ
วิชฺชมานคุณา กเถตุํ วฏฺฏนฺติ ฯ ตโต ปสนฺนจิตฺตา มนุสฺสา
เถรานํ จีวราทิเภทํ มหนฺตํ ลาภสกฺการํ อภิหรึสุ ฯ เตน วุตฺตํ
ลาภิโน โหนฺติ จีวร ฯเปฯ ปริกฺขารนฺติ ๑- ฯ ภิกฺขุนิโย
อุปสงฺกมิตฺวาติ เตสํ กิร สนฺติเก ตาสุ เอกา ภิกฺขุนีปิ น อาคจฺฉติ
@เชิงอรรถ: ๑. วิ. มหาวิภงฺค. ๒/๒๖๕.



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๓๕๑. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=351&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=7389&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=7389&modeTY=2&pagebreak=1#p351


จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๕๑.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]