บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒) หน้าที่ ๓๗๑.
ติเวทนนฺติ ฯ โอวาทสิกฺขาปทํ ปมํ ฯ {๑๕๓} ทุติยสิกฺขาปเท ฯ ปริยาเยนาติ วาเรน ปฏิปาฏิยาติ อตฺโถ ฯ อธิเจตโสติ อธิจิตฺตวโต สพฺพจิตฺตานํ อธิเกน อรหตฺตผลจิตฺเตน สมนฺนาคตสฺสาติ อตฺโถ ฯ อปฺปมชฺชโตติ นปฺปมชฺชโต ฯ อปฺปมาเทน กุสลานํ ธมฺมานํ สาตจฺจกิริยาย สมนฺนาคตสฺสาติ วุตฺตํ โหติ ฯ มุนิโนติ โย มุนาติ อุโภ โลเก มุนิ เตน ปวุจฺจตีติ เอวํ อุภยโลเก มุนเนน วา โมนํ วุจฺจติ าณํ เตน าเณน สมนฺนาคตตฺตา วา ขีณาสโว มุนิ นาม วุจฺจติ ตสฺส มุนิโน ฯ โมนปเถสุ สิกฺขโตติ อรหตฺตญฺาณสงฺขาตสฺส โมนสฺส ปเถสุ สตฺตตฺตึสโพธิปกฺขิยธมฺเมสุ ตีสุ วา สิกฺขาสุ สิกฺขโต ฯ อิทญฺจ ปุพฺพภาคปฏิปทํ คเหตฺวา วุตฺตํ ฯ ตสฺมา เอวํ ปุพฺพภาเค สิกฺขโต อิมาย สิกฺขาย มุนิภาวํ ปตฺตสฺส มุนิโนติ เอวเมตฺถ อตฺโถ ทฏฺพฺโพ ฯ โสกา น ภวนฺติ ตาทิโนติ ตาทิสสฺส ขีณาสวมุนิโน อพฺภนฺตเร อิฏฺวิโยคาทิวตฺถุนา โสกา น สนฺติ ฯ อถวา ตาทิโนติ ตาทิลกฺขณสมนฺนาคตสฺส เอวรูปสฺส มุนิโน โสกา น ภวนฺตีติ อยมฺเปตฺถ อตฺโถ ฯ อุปสนฺตสฺสาติ ราคาทีนํ อุปสเมน อุปสนฺตสฺส ฯ สทา สตีมโตติ สติเวปุลฺลปฺปตฺตตฺตา นิจฺจกาลํ สติยา อวิรหิตสฺส ฯ อากาเส อนฺตลิกฺเขติ อนฺตลิกฺขสงฺขาเต อากาเส น กสิณุคฺฆาฏิเม น รูปปริจฺเฉเท ฯ จงฺกมติปิ ติฏฺติปีติ ตาสํ ภิกฺขุนีนํ กถํ สุตฺวา อิมา ภิกฺขุนิโย มํ เอตฺตกเมวเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๓๗๑. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=371&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=7819&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=7819&pagebreak=1#p371
จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๗๑.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]