บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒) หน้าที่ ๓๘๑.
ติฏฺวิสํเกเตน ปน นาวาวิสํเกเตน วา คจฺฉนฺตสฺส อาปตฺติเยว ฯ เสสํ ปมสิกฺขาปทสทิสเมว สทฺธึ สมุฏฺานาทีหีติ ฯ นาวาภิรุหนสิกฺขาปทํ อฏฺมํ ฯ {๑๙๒} นวมสิกฺขาปเท ฯ มหานาเค ติฏฺมาเนติ ภุมฺมตฺเถ อุปโยควจนํ ฯ มหานาเคสุ ติฏฺมาเนสูติ อตฺโถ ฯ อถวา มหานาเค ติฏฺมาเน ทิสฺวาติ อยเมตฺถ ปาเสโส ทฏฺพฺโพ ฯ อิตรถา หิ อตฺโถ น ยุชฺชติ ฯ อนฺตรากถาติ อวสานํ อปฺปตฺวา อารมฺภสฺส จ อวสานสฺส จ เวมชฺฌฏฺานํ ปตฺตกถา ฯ วิปฺปกตาติ กยิรมานา โหนฺติ ฯ สจฺจํ มหานาคา โข ตยา คหปตีติ อฑฺฒจฺฉิเกน โอโลกยมานา เถเร ปวิสนฺเต ทิสฺวา เตหิ สุตภาวํ ตฺวา เอวมาห ฯ {๑๙๔} ภิกฺขุนีปริปาจิตนฺติ ภิกฺขุนิยา ปริปาจิตํ ฯ คุณปฺปกาสเนน นิปฺผาทิตํ ลทฺธพฺพํ กตนฺติ อตฺโถ ฯ ปทภาชเน ปนสฺส ภิกฺขุนิญฺจ ตสฺสา ปริปาจนาการญฺจ ทสฺเสตุํ ภิกฺขุนี นาม อุภโตสงฺเฆ อุปสมฺปนฺนา ปริปาจิตํ นาม ปุพฺเพ อทาตุกามานนฺติ อาทิ วุตฺตํ ฯ ปุพฺเพ คิหิสมารมฺภาติ เอตฺถ ปุพฺเพติ ปมํ สมารมฺภาติ สมารทฺธํ วุจฺจติ ฯ ปฏิยาทิตสฺเสตํ อธิวจนํ ฯ คิหีนํ สมารมฺโภ คิหิสมารมฺโภ ฯ ภิกฺขุนิยา ปริปาจนโต ปมเมว ยํ คิหีนํ ปฏิปาทนภตฺตํ ตโต อญฺตฺร ตํ ปิณฺฑปาตํ เปตฺวา อญฺ ภุญฺชนฺตสฺส อาปตฺติ ฯ ตํ ปน ภุญฺชนฺตสฺส อนาปตฺตีติ วุตฺตํ โหติ ฯ ปทภาชเน ปน ยสฺมา าตกปวาริเตหิ ภิกฺขุสฺสตฺถาย อสมารทฺโธปิ ปิณฺฑปาโต อตฺถโต สมารทฺโธว โหติเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๓๘๑. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=381&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=8030&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=8030&pagebreak=1#p381
จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๘๑.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]