บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒) หน้าที่ ๓๙.
ถุลฺลจฺจยํ ฯ ยา มหารชฺชุ โหติ อีสกํปิ ฐานา น จลติ ตตฺถ ทุกฺกฏํ ฯ ทณฺเฑปิ เอเสว นโย ฯ ภูมิยํ ปติตมหารุกฺโขปิ หิ ทณฺฑคฺคหเณเนว อิธ คหิโต ฯ ปตฺตวตฺถุ ปากฏเมว ฯ วนฺทนวตฺถุสฺมึ อิตฺถี ปาเท สมฺพาหิตฺวา วนฺทิตุกามา วาเรตพฺพา ปาทา วา ปฏิจฺฉาเทตพฺพา นิจฺจเลน วา ภวิตพฺพํ ฯ นิจฺจลสฺส หิ จิตฺเตน สาทิยโตปิ อนาปตฺติ ฯ อวสาเน วตฺถุ ปากฏเมว ฯ อิติ สมนฺตปาสาทิกาย วินยสํวณฺณนาย กายสํสคฺควณฺณนา นิฏฺฐิตา ฯ {๒๘๓} เตน สมเยน พุทฺโธ ภควาติ ทุฏฺฐุลฺลวาจสิกฺขาปทํ ฯ ตตฺถ อาทิสฺสาติ อปทิสิตฺวา ฯ วณฺณมฺปิ ภณตีติ อาทีนิ ปรโต อาวิภวิสฺสนฺติ ฯ ฉินฺนกาติ ฉินฺนโอตฺตปฺปา ฯ ธุตฺติกาติ สฐา ฯ อหิริกาโยติ นิลฺลชฺชา ฯ โอหสนฺตีติ สิตํ กตฺวา มนฺทหสิตํ หสนฺติ ฯ อุลฺลปนฺตีติ อโห อยฺโยติ อาทินา นเยน อุจฺจกรณึ นานาวิธํ ปโลภนกถํ กเถนฺติ ฯ อุชฺชคฺฆนฺตีติ มหาหสิตํ หสนฺติ ฯ อุปฺผณฺเฑนฺตีติ ปณฺฑโก อยํ นายํ ปุริโสติ อาทินา นเยน ปริหาสํ กโรนฺติ ฯ {๒๘๕} สารตฺโตติ ทุฏฺฐุลฺลวาจสฺสาทราเคน สารตฺโต ฯ อเปกฺขวา ปฏิพทฺธจิตฺโตติ วุตฺตนยเมว ฯ เกวลํ อิธ วาจสฺสาทราโค โยเชตพฺโพ ฯ มาตุคามํ ทุฏฺฐุลฺลาหิ วาจาหีติ เอตฺถ อธิปฺเปตํ มาตุคามํ ทสฺเสนฺโต มาตุคาโมติ อาทิมาห ฯ ตตฺถ วิญฺญู ปฏิพลา สุภาสิตทุพฺภาสิตํ ทุฏฺฐุลฺลาทุฏฺฐุลฺลํ อาชานิตุนฺติ ยา ปณฺฑิตาเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๓๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=39&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=799&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=799&modeTY=2&pagebreak=1#p39
จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๙.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]