ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒)

หน้าที่ ๔๔๘.

ติเวทนนฺติ ฯ
                   จาริตฺตสิกฺขาปทํ ฉฏฺฐํ ฯ
     {๓๐๓} สตฺตมสิกฺขาปเท ฯ มหานาโม นาม ภควโต จูฬปิตุปุตฺโต
มาสมตฺเตน มหลฺลกตโร ทฺวีสุ ผเลสุ ปติฏฺฐิโต อริยสาวโก ฯ
เภสชฺชํ อุสฺสนฺนํ โหตีติ วชโต อาหริตฺวา ฐปิตสปฺปิ พหุ โหติ ฯ
     {๓๐๖} สาทิตพฺพาติ ตสฺมึ สมเย โรโค นตฺถีติ น ปฏิกฺขิปิตพฺพา
โรเค สติ วิญฺญาเปสฺสามีติ อธิวาเสตพฺพา ฯ เอตฺตเกหิ เภสชฺเชหิ
ปวาเรมีติ นามวเสน สปฺปิเตลาทีสุ ทฺวีหิ ตีหิ วา ปริมาณวเสน
ปตฺเถน นาฬิยา อาฬฺหเกนาติ วา ฯ อญฺญํ เภสชฺชํ วิญฺญาเปตีติ
สปฺปินา ปวาริโต เตลํ วิญฺญาเปติ อาฬฺหเกน ปวาริโต โทณํ ฯ
น เภสชฺเชน กรณีเยติ มิสฺสกภตฺเตนปิ เจ ยาเปตุํ สกฺโกติ
น เภสชฺชกรณียํ นาม โหติ ฯ {๓๑๐} ปวาริตานนฺติ เย อตฺตโน
ปุคฺคลิกาย ปวารณาย ปวาริตา เตสํ ปวาริตานุรูเปน
วิญฺญตฺติยา อนาปตฺติ ฯ สงฺฆวเสน ปวาริเตสุ ปน ปมาณํ
สลฺลกฺเขตพฺพเมวาติ ฯ เสสํ อุตฺตานเมว ฯ ฉสฺสมุฏฺฐานํ กิริยา
โนสญฺญาวิโมกฺขํ อจิตฺตกํ ปณฺณตฺติวชฺชํ กายกมฺมํ วจีกมฺมํ
ติจิตฺตํ ติเวทนนฺติ ฯ
                  มหานามสิกฺขาปทํ สตฺตมํ ฯ
     {๓๑๑} อฏฺฐเม ฯ อพฺภุยฺยาโตติ อภิอุยฺยาโต ปรเสนํ อภิมุโข
คมิสฺสามีติ นครโต นิคฺคโตติ อตฺโถ ฯ อุยฺยุตฺตนฺติ กตอุยฺยาตํ
คามโต นิกฺขนฺตนฺติ อตฺโถ ฯ {๓๑๔} ทฺวาทสปุริโส หตฺถีติ จตฺตาโร



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๔๔๘. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=448&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=9449&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=9449&modeTY=2&pagebreak=1#p448


จบการแสดงผล หน้าที่ ๔๔๘.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]