บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒) หน้าที่ ๔๔๘.
ติเวทนนฺติ ฯ จาริตฺตสิกฺขาปทํ ฉฏฺฐํ ฯ {๓๐๓} สตฺตมสิกฺขาปเท ฯ มหานาโม นาม ภควโต จูฬปิตุปุตฺโต มาสมตฺเตน มหลฺลกตโร ทฺวีสุ ผเลสุ ปติฏฺฐิโต อริยสาวโก ฯ เภสชฺชํ อุสฺสนฺนํ โหตีติ วชโต อาหริตฺวา ฐปิตสปฺปิ พหุ โหติ ฯ {๓๐๖} สาทิตพฺพาติ ตสฺมึ สมเย โรโค นตฺถีติ น ปฏิกฺขิปิตพฺพา โรเค สติ วิญฺญาเปสฺสามีติ อธิวาเสตพฺพา ฯ เอตฺตเกหิ เภสชฺเชหิ ปวาเรมีติ นามวเสน สปฺปิเตลาทีสุ ทฺวีหิ ตีหิ วา ปริมาณวเสน ปตฺเถน นาฬิยา อาฬฺหเกนาติ วา ฯ อญฺญํ เภสชฺชํ วิญฺญาเปตีติ สปฺปินา ปวาริโต เตลํ วิญฺญาเปติ อาฬฺหเกน ปวาริโต โทณํ ฯ น เภสชฺเชน กรณีเยติ มิสฺสกภตฺเตนปิ เจ ยาเปตุํ สกฺโกติ น เภสชฺชกรณียํ นาม โหติ ฯ {๓๑๐} ปวาริตานนฺติ เย อตฺตโน ปุคฺคลิกาย ปวารณาย ปวาริตา เตสํ ปวาริตานุรูเปน วิญฺญตฺติยา อนาปตฺติ ฯ สงฺฆวเสน ปวาริเตสุ ปน ปมาณํ สลฺลกฺเขตพฺพเมวาติ ฯ เสสํ อุตฺตานเมว ฯ ฉสฺสมุฏฺฐานํ กิริยา โนสญฺญาวิโมกฺขํ อจิตฺตกํ ปณฺณตฺติวชฺชํ กายกมฺมํ วจีกมฺมํ ติจิตฺตํ ติเวทนนฺติ ฯ มหานามสิกฺขาปทํ สตฺตมํ ฯ {๓๑๑} อฏฺฐเม ฯ อพฺภุยฺยาโตติ อภิอุยฺยาโต ปรเสนํ อภิมุโข คมิสฺสามีติ นครโต นิคฺคโตติ อตฺโถ ฯ อุยฺยุตฺตนฺติ กตอุยฺยาตํ คามโต นิกฺขนฺตนฺติ อตฺโถ ฯ {๓๑๔} ทฺวาทสปุริโส หตฺถีติ จตฺตาโรเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๔๔๘. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=448&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=9449&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=9449&modeTY=2&pagebreak=1#p448
จบการแสดงผล หน้าที่ ๔๔๘.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]