บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒) หน้าที่ ๔๖๖.
อาปตฺติยา อทสฺสเน วา อปฏิกมฺเม วา ปาปิกาย ทิฏฺฐิยา อปฏินิสฺสคฺเค วา ธมฺเมน วินเยน สตฺถุสาสเนน อุกฺขิตฺตกสฺส อนุโลมวตฺตํ ทิสฺวา กตา โอสารณา ฯ โส โอสารณสงฺขาโต อนุธมฺโม ยสฺส น กโต อยํ อกฏานุธมฺโม นาม ฯ ตาทิเสน สทฺธินฺติ อตฺโถ ฯ ฯ เตเนวสฺส ปทภาชเน อกฏานุธมฺโม นาม อุกฺขิตฺโต อโนสาริโตติ วุตฺตํ ฯ เทติ วา ปฏิคฺคณฺหาติ วาติ เอกปฺปโยเคน พหูปิ ททโต วา คณฺหโต วา เอกํ ปาจิตฺติยํ ฯ วิจฺฉินฺทิตฺวา เทนฺตสฺส จ คณฺหนฺตสฺส จ ปโยคคณนาย ปาจิตฺติยานิ ฯ เสสเมตฺถ อุตฺตานเมว ฯ ติสมุฏฺฐานํ กิริยา สญฺญาวิโมกฺขํ สจิตฺตกํ ปณฺณตฺติวชฺชํ กายกมฺมํ วจีกมฺมํ ติจิตฺตํ ติเวทนนฺติ ฯ อุกฺขิตฺตสํโภคสิกฺขาปทํ นวมํ ฯ {๔๒๘} ทสมสิกฺขาปเท ฯ ทิฏฺฐิคตํ อุปฺปนฺนนฺติ อริฏฺฐสฺส วิย เอตสฺสาปิ อโยนิโส อุมฺมชฺชนฺตสฺส อุปฺปนฺนํ ทิฏฺฐิคตํ ฯ นาเสตูติ เอตฺถ ติวิธา นาสนา สํวาสนาสนา ลิงฺคนาสนา ทณฺฑกมฺมนาสนาติ ฯ ตตฺถ อาปตฺติยา อทสฺสนาทีสุ อุกฺเขปนา สํวาสนาสนา นาม ฯ ทูสโก นาเสตพฺโพ เมตฺติยํ ภิกฺขุนึ นาเสถาติ อยํ ลิงฺคนาสนา นาม ฯ อชฺชตคฺเค เต อาวุโส สมณุทฺเทส น เจว โส ภควา สตฺถา อปทิสิตพฺโพติ อยํ ทณฺฑกมฺมนาสนา นาม ฯ อยํ อิธ อธิปฺเปตา ฯ เตนาห เอวญฺจ ปน ภิกฺขเว นาเสตพฺโพ ฯเปฯ จร ปิเร วินสฺสาติ ฯ ตตฺถ จราติ คจฺฉ ฯ ปิเรติ ปร อมามก ฯ วินสฺสาติ นสฺส ยตฺถ น เต ปสฺสาม ตตฺถ คจฺฉาติ ฯเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๔๖๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=466&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=9827&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=9827&modeTY=2&pagebreak=1#p466
จบการแสดงผล หน้าที่ ๔๖๖.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]