อรรถกถาเล่มที่ ๒ หน้าที่ ๔๙๘.

เกน ปริจฺฉินฺโนติ เตสญฺจ เถรานํ วาทํ อาโรเจสุํ ฯ เถโร สุตฺวา อาห อโห จูฬนาโค สาสนโต ภฏฺโฐ อโห เตน พหูนํ ทฺวารํ ทินฺนํ อหํ เอตสฺส สตฺตกฺขตฺตุํ วินยํ วาเจนฺโต น กทาจิ เอวํ อวจํ อยํ กุโต ลภิตฺวา เอวํ วทตีติ ฯ ภิกฺขู เถรํ ยาจึสุ กเถถ ทานิ ภนฺเต เกน ปริจฺฉินฺโนติ ฯ ยาวกาลิเกน อาวุโสติ เถโร อาห ฯ ตสฺมา ยงฺกิญฺจิ ยาคุ วา ภตฺตํ วา ผลาผลํ วา อามิสชาติกํ สมติตฺติกเมว คเหตพฺพํ ฯ ตญฺจ โข อธิฏฺฐานูปเคน ปตฺเตน อิตเรน ปน ถูปีกตมฺปิ วฏฺฏติ ฯ ยามกาลิกสตฺตาหกาลิกยาวชีวิกานิ ปน อธิฏฺฐานูปคปตฺเตนปิ ถูปีกตานิ วฏฺฏนฺติ ฯ ทฺวีสุ ปตฺเตสุ ภตฺตํ คเหตฺวา เอกสฺมึ ปูเรตฺวา วิหารํ เปเสตุํ วฏฺฏติ ฯ มหาปจฺจริยํ ปน วุตฺตํ ยํ ปตฺเต ปกฺขปิยมานํ ปูวอุจฺฉุขณฺฑผลาผลาทิ เหฏฺฐา โอโรหติ ตํ ถูปีกตํ นาม น โหติ ฯ ปูววฏํสกํ ฐเปตฺวา ปิณฺฑปาตํ เทนฺติ ถูปีกตเมว โหติ ฯ ปุปฺผวฏํสกตกฺโกลกกฏุกผลาทิวฏํสกํ ปน ฐเปตฺวา ทินฺนํ ถูปีกตํ น โหติ ฯ ภตฺตสฺส อุปริ ถาลกํ วา ปณฺณํ วา ฐเปตฺวา ปูเรตฺวา คณฺหาติ ถูปีกตํ นาม น โหติ ^๑- ฯ กุรุนฺทิยํปิ วุตฺตํ ถาลเก วา ปณฺเณ วา ปกฺขิปิตฺวา ตํ ปตฺตมตฺถเก ฐเปตฺวา เทนฺติ ปาเฏกฺกภาชนํ วฏฺฏตีติ ฯ อิธ อนาปตฺติยํ คิลาโน นาคโต ฯ ตสฺมา คิลานสฺสาปิ ถูปีกตํ น วฏฺฏติ ฯ สพฺพตฺถ ปฏิคฺคเหตุเมว น วฏฺฏติ ฯ ปฏิคฺคหิตํ ปน สุปฏิคฺคหิตเมว ปริภุญฺชิตุํ วฏฺฏตีติ ฯ ตติโย วคฺโค ฯ @เชิงอรรถ: ^๑. อิโต ปรํ อิติสทฺโท อิจฺฉิตพฺโพ.

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๔๙๘. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=498&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=10482&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=10482&modeTY=2&pagebreak=1#p498