ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒)

หน้าที่ ๕๓๓.

ปาจิตฺติยา ธมฺมาติ เอวเมตฺถ อตฺโถ ทฏฺฐพฺโพ ฯ เสสํ
วุตฺตนยเมวาติ ฯ
        สมนฺตปาสาทิกาย วินยสํวณฺณนาย ภิกฺขุนีวิภงฺเค ตึสก-
                   กณฺฑวณฺณนา นิฏฺฐิตา ฯ
                    --------------
                     ขุทฺทกกณฺฑวณฺณนา
            ตึสกานนฺตรํ ธมฺมา     ฉสฺสฏฺฐิสตสงฺคหา
            สงฺคีตา เย อยํ ทานิ   โหติ เตสํปิ วณฺณนา ฯ
     {๗๙๓} ตตฺถ ลสุณวคฺคสฺส ตาว ปฐมสิกฺขาปเท ฯ เทฺว ตโย
ภณฺฑิเกติ เทฺว วา ตโย วา โปฏฺฏลเก ฯ สมฺปุณฺณมิญฺชานเมตํ
อธิวจนํ ฯ น มตฺตํ ชานิตฺวาติ ปมาณํ อชานิตฺวา เขตฺตปาลสฺส
วาเรนฺตสฺส วาเรนฺตสฺส พหุลสุณํ อาหราเปสิ ฯ อญฺญตรํ
หํสโยนินฺติ สุวณฺณหํสโยนึ ฯ โส ตาสํ เอเกกนฺติ โส หํโส
ชาติสฺสโร อโหสิ ฯ อถ ปุพฺพสิเนเหน อาคนฺตฺวา ตาสํ เอเกกํ
ปตฺตํ เทติ ฯ ตํ ตาปน ตาฬนเฉทนกฺขมํ สุวณฺณเมว โหติ ฯ
     {๗๙๕} มาคธิกนฺติ มคเธสุ ชาตํ ฯ มคธรฏฺเฐ ชาตํ ลสุณเมว หิ
อิธ ลสุณนฺติ อธิปฺเปตํ ฯ ตํปิ ภณฺฑิกลสุณเมว น เอกทฺวิติมิญฺชกํ ฯ
กุรุนฺทิยํ ปน ชาติเทสํ อวตฺวา มาคธิกํ นาม ภณฺฑิกลสุณนฺติ
วุตฺตํ ฯ อชฺโฌหาเร อชฺโฌหาเรติ เอตฺถ สเจ เทฺว ตโย
ภณฺฑิเก เอกโตเยว สงฺฆริตฺวา อชฺโฌหรติ เอกํ ปาจิตฺติยํ ฯ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๕๓๓. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=533&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=11218&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=11218&modeTY=2&pagebreak=1#p533


จบการแสดงผล หน้าที่ ๕๓๓.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]