บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒) หน้าที่ ๗๗.
วุจฺจตีติ ปทภาชนํ วุตฺตํ ฯ เสสํ สพฺพํ กุฏีการสิกฺขาปเท วุตฺตนเยเนว เวทิตพฺพํ สทฺธึ สมุฏฺฐานาทีหิ ฯ สสฺสามิกภาวมตฺตเมว หิ เอตฺถ กิริยโต สมุฏฺฐานาภาโว ปมาณนิยมาภาโว จ วิเสโส ปมาณนิยมาภาวา จ จตุกฺกปริหานีติ ฯ วิหารการสิกฺขาปทวณฺณนา นิฏฺฐิตา ฯ {๓๘๐} เตน สมเยน พุทฺโธ ภควาติ ทุฏฺฐโทสสิกฺขาปทํ ฯ ตตฺถ เวฬุวเน กลนฺทกนิวาเปติ เวฬุวนนฺติ ตสฺส อุยฺยานสฺส นามํ ฯ ตํ กิร เวฬูหิ จ ปริกฺขิตฺตํ อโหสิ อฏฺฐารสหตฺเถน จ ปากาเรน โคปุรฏฺฏาลกยุตฺตํ นีโลภาสํ มโนรมํ เตน เวฬุวนนฺติ วุจฺจติ ฯ กลนฺทกานญฺเจตฺถ นิวาปํ อทํสุ เตน กลนฺทกนิวาโปติ วุจฺจติ ฯ ปุพฺเพ กิร อญฺญตโร ราชา ตตฺถ อุยฺยาเน กีฬนตฺถํ อาคโต สุรามเทน มตฺโต ทิวาเสยฺยํ สุปิ ฯ ปริชโนปิสฺส สุตฺโต ราชาติ ปุปฺผผลาทีหิ ปโลภิยมาโน อิโตจีโตจ ปกฺกามิ ฯ อถ สุราคนฺเธน อญฺญตรสฺมา สุสิรรุกฺขา กณฺหสปฺโป นิกฺขมิตฺวา รญฺโญ อภิมุโข อาคจฺฉติ ฯ ตํ ทิสฺวา รุกฺขเทวตา รญฺโญ ชีวิตํ ทมฺมีติ กาฬกเวเสน อาคนฺตฺวา กณฺณมูเล สทฺทมกาสิ ฯ ราชา ปฏิพุชฺฌิ ฯ กณฺหสปฺโป นิวตฺโต ฯ โส ตํ ทิสฺวา อิมาย กาฬกาย มม ชีวิตํ ทินฺนนฺติ กาฬกานํ ตตฺถ นิวาปํ ปฏฺฐเปสิ อภยโฆสนญฺจ โฆสาเปสิ ฯ ตสฺมา ตํ ตโต ปภูติ กลนฺทกนิวาปนฺติ สงฺขํ คตํ ฯ กลนฺทกาติ หิ กาฬกานํ เอตํ นามํ ฯ ทพฺโพติ ตสฺส เถรสฺส นามํ ฯ มลฺลปุตฺโตติ มลฺลราชสฺส ปุตฺโต ฯ ชาติยา สตฺตวสฺเสนเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๗๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=77&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=1604&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=1604&modeTY=2&pagebreak=1#p77
จบการแสดงผล หน้าที่ ๗๗.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]