บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒๖ ภาษาบาลี อักษรไทย อุ.อ. (ปรมตฺถที.) หน้าที่ ๒๐๖.
มายามานโลภโกธานํ สมุคฺฆาเตน ตเทกฏฺฐตาย สพฺพสฺส สงฺกิเลสปกฺขสฺส สุปฺปหีนตฺตา สพฺพโส กิเลสปรินิพฺพาเนน อภินิพฺพุตจิตฺโต สีติภูโต. โส พฺราหฺมโณ โส สมโณ ส ภิกฺขูติ โส เอวรูโป ขีณาสโว สพฺพโส พาหิตปาปตฺตา พฺราหฺมโณ, โส เอว สมิตปาปตฺตา สมจริยาย จ สมโณ, โส เอว จ สพฺพโส ภินฺนกิเลสตฺตา ภิกฺขุ นาม. เอวมฺภูโต จ ภิกฺขเว วจฺโฉ โส กถํ โทสนฺตโร กิญฺจิ กายกมฺมาทึ ปวตฺเตยฺย, เกวลมฺปน วาสนาย อปฺปหีนตฺตา วสลวาเทน สมุทาจรตีติ. ฉฏฺฐสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา. ------------- ๗. สกฺกุทานสุตฺตวณฺณนา [๒๗] สตฺตเม สตฺตาหํ เอกปลฺลงฺเกน นิสินฺโน โหติ อญฺญตรํ สมาธึ สมาปชฺชิตฺวาติ เอตฺถ เกจิ ตาว อาหุ "อรหตฺตผลสมาธิ อิธ `อญฺญตโร สมาธี'ติ อธิปฺเปโต"ติ. ตํ หิ โส อายสฺมา พหุลํ สมาปชฺชติ ทิฏฺฐธมฺมสุขวิหารตฺถํ, ปโหติ จ สตฺตาหมฺปิ ผลสมาปตฺติยา วีตินาเมตุํ. ตถาหิ ภควตา:- "อหํ ภิกฺขเว ยาวเทว ๑- อากงฺขามิ วิวิจฺเจว กาเมหิ วิวิจฺจ อกุสเลหิ ธมฺเมหิ ฯเปฯ วิหรามิ. กสฺสโปปิ ภิกฺขเว ยาวเทว ๑- อากงฺขติ วิวิจฺเจว กาเมหิ ฯเปฯ วิหรตี"ติ. ๒- อาทินา นวานุปุพฺพวิหารฉฬภิญฺญาทิเภเท อุตฺตริมนุสฺสธมฺเม อตฺตนา สมสมฏฺฐาเน ฐปิโต, น เจตฺถ "ยทิ เอวํ เถโร ยมกปาฏิหาริยมฺปิ กเรยฺยา"ติ วตฺตพฺพํ สาวกสาธารณานํเยว ฌานาทีนํ อธิปฺเปตตฺตาติ. @เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. ยาวเท ๒ สํ.นิ. ๑๖/๑๕๒/๒๐๒เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๖ หน้าที่ ๒๐๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=26&page=206&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=26&A=4613&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=26&A=4613&modeTY=2&pagebreak=1#p206
จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๐๖.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]