อรรถกถาเล่มที่ ๒๖ ภาษาบาลี อักษรไทย
อุ.อ. (ปรมตฺถที.)
หน้าที่ ๒๙๔.

อิมมตฺถํ สตฺถุ อาโรเจสฺสามิ, ยถา จ เม สตฺถา พฺยากริสฺสติ, ตถา นํ
ธาเรสฺสามี"ติ. เอวมฺปน จินฺเตตฺวา สตฺถุ สนฺติกํ อุปสงฺกมิตฺวา เอตมตฺถํ ๑-
อาโรเจสิ. เตน วุตฺตํ "อถ โข ราชา ปเสนทิ โกสโล ฯเปฯ ปิยตโร"ติ.
    เอตมตฺถํ วิทิตฺวาติ เอตํ "โลเก สพฺพสตฺตานํ อตฺตาว อตฺตโน
ปิยตโร"ติ รญฺญา วุตฺตมตฺถํ สพฺพโส ชานิตฺวา ตทตฺถปริทีปนํ อิมํ อุทานํ
อุทาเนสิ.
    ตตฺถ สพฺพา ทิสา อนุปริคมฺม เจตสาติ สพฺพา อนวเสสา ทสปิ ทิสา
ปริเยสนวเสน จิตฺเตน อนุคนฺตฺวา. เนวชฺฌคา ปิยตรมตฺตนา กฺวจีติ อตฺตนา
อติสเยน ปิยํ อญฺญํ โกจิ ปุริโส สพฺพุสฺสาเหน ปริเยสนฺโต กฺวจิ กตฺถจิ
สพฺพทิสาสุ เนว อธิคจฺเฉยฺย น ปสฺเสยฺย. เอวํ ปิโย ปุถุ อตฺตา ปเรสนฺติ
เอวํ กสฺสจิ อตฺตนา ปิยตรสฺส อนุปลพฺภนวเสน ปุถุ วิสุํ วิสุํ เตสํ เตสํ
สตฺตานํ อตฺตาว ปิโย. ตสฺมา น หึเส ปรมตฺตกาโมติ ยสฺมา เอวํ สพฺโพปิ
สตฺโต อตฺตานํ ปิยายติ อตฺตโน สุขกาโม ทุกฺขปฏิกูโล, ตสฺมา อตฺตกาโม
อตฺตโน หิตสุขํ อิจฺฉนฺโต ปรํ สตฺตํ อนฺตมโส กุนฺถกิปิลฺลิกํ อุปาทาย น
หึเส น หเนยฺย น ปาณิเลฑฺฑุทณฺฑาทีหิปิ วิเหเฐยฺย. ปรสฺส หิ อตฺตนา
กเต ทุกฺเข ตํ ตโต สงฺกมนฺตํ วิย กาลนฺตเร อตฺตนิ สนฺทิสฺสติ. อยํ หิ
กมฺมานํ ธมฺมตาติ.
                       ปฐมสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                           -----------
                        ๒. อปฺปายุกสุตฺตวณฺณนา
    [๔๒] ทุติเย อจฺฉริยํ ภนฺเตติ อิทมฺปิ เมฆิยสุตฺเต วิย ครหนจฺฉริยวเสน
เวทิตพฺพํ. ยาว อปฺปายุกาติ ยตฺตกํ ปริตฺตายุกา, อติอิตฺตรชีวิตาติ อตฺโถ.
@เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. ตมตฺถํ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๖ หน้าที่ ๒๙๔.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=26&page=294&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=26&A=6567&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=26&A=6567&modeTY=2&pagebreak=1#p294