อรรถกถาเล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๒๗๕.

ตถา:- "อากงฺเขยฺย เจ ภิกฺขเว ภิกฺขุ `ลาภี อสฺสํ จีวรปิณฺปาตเสนาสนคิลานปจฺจยเภสชฺชปริกฺขารานนฺ'ติ สีเลเสฺววสฺส ปริปูรการี"ติ ^๑- จ. เสสํ วุตฺตนยเมว. คาถาสุ ปตฺถยาโนติ ปตฺถยนฺโต. ตโย สุเขติ ตีณิสุขานิ. วิตฺตลาภนฺติ ธนลาภํ, โภคุปฺปตฺตินฺติ อตฺโถ. วิเสสโต เจตฺถ ปสํสาย เจตสิกํ สุขํ โภเคหิ กายิกํ สุขํ, อิตเรน อุปปตฺติสุขํ, ตถา ปฐเมน ทิฏฺฐธมฺมสุขํ, ตติเยน สมฺปรายสุขํ, ทุติเยน อุภยํ สุขํ คหิตนฺติ เวทิตพฺพํ. อิทานิ ปสํสาทิการณสฺส สีลสฺส วิย ปสํสาทีนมฺปิ วิเสสการณํ ปาปมิตฺตปริวชฺชนํ กลฺยาณมิตฺตเสวนญฺจ อาทีนวานิสํเสหิ สทฺธึ ทสฺเสนฺโต "อกโรนฺโต"ติอาทิมาห. ตตฺถ สงฺกิโยติ ปาปสฺมึ ปริสงฺกิตพฺโพ "อทฺธา อิมินา ปาปํ กตํ วา กริสฺสติ วา, ตถา หิ โส ^๒- ปาปปุริเสหิ สทฺธึ สญฺจรตี"ติ. อสฺสาติ อิมสฺส ปาปชนเสวิโน ปุคฺคลสฺส อุปริ, อสฺส วา อวณฺโณ อภูโตปิ ปาปชนเสวิตาย. รุหตีติ วิรูฬฺหึ เวปุลฺลํ อาปชฺชติ ปตฺถรติ. อสฺสาติ วา ภุมฺมตฺเถ สามิวจนํ, ตสฺมึ ปุคฺคเลติ อตฺโถ. ส เว ตาทิสโก โหตีติ โย ยาทิสํ ปาปมิตฺตํ วา กลฺยาณมิตฺตํ วา ภชติ อุปเสวติ จ, โส ปุคฺคโล ภูมิภาควเสน อุทกํ วิย ตาทิโสว โหติ, ปาปธมฺโม กลฺยาณธมฺโม วา โหติ. กสฺมา? สหวาโส หิ ตาทิโส ยสฺมา สหวาโส สํสคฺโค อุปราโค วิย ผลิกมณีสุ ปุริสอุปนิสฺสยภูตํ ปุคฺคลาการํ คาหาเปติ, ตสฺมา ปาปปุคฺคเลน สหวาโส น กาตพฺโพติ อธิปฺปาโย. @เชิงอรรถ: ^๑ วิ.มหา. ๕/๒๘๕/๖๑, องฺ.ปญฺจก. ๒๒/๒๑๓/๒๘๑, ขุ.อุ. ๒๕/๗๖/๒๒๑ ^๒ ฉ.ม. ตถา เหส

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๒๗๕. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=27&page=275&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=27&A=6051&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=27&A=6051&modeTY=2&pagebreak=1#p275