อรรถกถาเล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๓๑๖.

ตถา:- "ทุฏฺโฐ โข พฺราหฺมณ โทเสน อภิภูโต ปริยาทินฺนจิตฺโต อตฺตตฺถมฺปิ ยถาภูตํ น ปชานาติ, ปรตฺถมฺปิ ยถาภูตํ น ปชานาติ, อุภยตฺถมฺปิ ยถาภูตํ น ปชานาตี"ติ ^๑- อาทิสุตฺตปทานุสาเรน อนตฺถชนนตา อตฺถหานิเหตุตา จ เวทิตพฺพา. ตถา โมหสฺส "ยทปิ มุโฬฺห อภิสงฺขโรติ กาเยน วาจาย มนสา"ติอาทินา, ^๑- "มุโฬฺห โข พฺราหฺมณ โมเหน อภิภูโต ปริยาทินฺนจิตฺโต อตฺตพฺยาพาธายปิ เจเตตี"ติอาทินา, ^๒- "อตฺตตฺถมฺปิ ยถาภูตํ น ปชานาตี"ติอาทินา ^๒- จ อาคตสุตฺตปทานุสาเรน เวทิตพฺพา. ตาลปกฺกํว พนฺธนาติ ตาลผลํ วิย อุสุมุปฺปาเทน วณฺฏโต, ตติยมคฺคญาณุปฺปาเทน ตสฺส จิตฺตโต โทโส ปหียติ, ปริจฺจชียตีติ อตฺโถ. โมหํ วิหนฺติ โส สพฺพนฺติ โส อริยปุคฺคโล สพฺพํ อนวเสสํ โมหํ จตุตฺถมคฺเคน วิหนฺติ วิธมติ สมุจฺฉินฺทติ. อาทิจฺโจ วุทยํ ตมนฺติ อาทิจฺโจ วิย อุทยํ อุคฺคจฺฉนฺโต ตมํ อนฺธการํ. นวมสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา. --------------- ๑๐. เทวทตฺตสุตฺตวณฺณนา [๘๙] ทสเม ตีหิ ภิกฺขเว อสทฺธมฺเมหิ อภิภูโตติ กา อุปฺปตฺติ? เทวทตฺเต หิ อวีจิมหานิรยํ ปวิฏฺเฐ เทวทตฺตปกฺขิยา อญฺญติตฺถิยา จ "สมเณน โคตเมน อภิสปิโต เทวทตฺโต ปฐวึ ปวิฏฺโฐ"ติ อพฺภาจิกฺขึสุ. ตํ สุตฺวา สาสเน อนภิปฺปสนฺนา มนุสฺสา "สิยา นุ โข เอตเทวํ, ยถา อิเม ภณนฺตี"ติ อาสงฺกํ อุปฺปาเทสุํ. ตํ ปวตฺตึ ภิกฺขู ภควโต อาโรเจสุํ. @เชิงอรรถ: ^๑ องฺ.ติก. ๒๐/๕๕/๑๕๓ ^๒ องฺ.ติก. ๒๐/๕๔-๕/๑๕๒-๓

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๓๑๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=27&page=316&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=27&A=6975&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=27&A=6975&modeTY=2&pagebreak=1#p316