อรรถกถาเล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๓๗๓.

วิปสฺสนาปญฺญาสหิตาย มคฺคปญฺญาย ทุกฺขสจฺจํ น ชานนฺติ น ปฏิวิชฺฌนฺติ. เสเสสุปิ เอเสว นโย. น เม เต ภิกฺขเวติอาทีสุ อยํ สงฺเขปตฺโถ:- ภิกฺขเว จตุสจฺจกมฺมฏฺฐานํ อนนุยุตฺตา ปพฺพชฺชามตฺตสมณา เจว ชาติมตฺตพฺราหฺมณา จ น มยา เต สมิตปาปสมเณสุ สมโณติ, พาหิตปาปพฺราหฺมเณสุ พฺราหฺมโณติ จ สมฺมตา อนุญฺญาตา. กสฺมา? สมณกรณานํ พฺราหฺมณกรณานญฺจ ธมฺมานํ อภาวโตติ. เตเนวาห "น จ ปน เต อายสฺมนฺโต"ติอาทิ. ตตฺถ สามญฺญตฺถนฺติ สามญฺญสงฺขาตํ อตฺถํ, จตฺตาริ สามญฺญผลานีติ อตฺโถ. พฺรหฺมญฺญตฺถนฺติ ตสฺเสว เววจนํ. อปเร ปน "สามญฺญตฺถนฺติ จตฺตาโร อริยมคฺคา, พฺรหฺมญฺญตฺถนฺติ จตฺตาริ อริยผลานี"ติ วทนฺติ. เสสํ วุตฺตนยเมว. สุกฺขปกฺโข วุตฺตวิปริยาเยน เวทิตพฺโพ. คาถาสุ อปุพฺพํ นตฺถิ. จตุตฺถสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา. -------------- ๕. สีลสมฺปนฺนสุตฺตวณฺณนา [๑๐๔] ปญฺจเม สีลสมฺปนฺนาติ เอตฺถ สีลํ นาม ขีณาสวานํ โลกิยโลกุตฺตรสีลํ, เตน สมฺปนฺนา สมนฺนาคตาติ สีลสมฺปนฺนา. สมาธิปญฺญาสุปิ เอเสว นโย. วิมุตฺติ ปน ผลวิมุตฺติเยว, วิมุตฺติญาณทสฺสนํ ปจฺจเวกฺขณญาณํ. เอวเมตฺถ สีลาทโย ตโย โลกิยโลกุตฺตรา, วิมุตฺติ โลกุตฺตราว, วิมุตฺติญาณทสฺสนํ โลกิยเมว. ทิฏฺฐธมฺมิกสมฺปรายิกปรมตฺเถหิ ยถารหํ ปเร โอวทนฺติ อนุสาสนฺตีติ โอวาทกา. วิญฺญาปกาติ กมฺมานิ กมฺมผลานิ จ วิญฺญาปกา, ตตฺถ จ "อิเม ธมฺมา กุสลา, อิเม ธมฺมา อกุสลา, อิเม สาวชฺชา, อิเม อนวชฺชา"ติอาทินา กุสลาทิวิภาคโต ขนฺธาทิวิภาวโต สลกฺขณโต สามญฺญลกฺขณโตติ วิวิเธหิ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๓๗๓. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=27&page=373&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=27&A=8265&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=27&A=8265&modeTY=2&pagebreak=1#p373