ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๒๗ ภาษาบาลี อักษรไทย อิติ.อ. (ปรมตฺถที.)

หน้าที่ ๓๘๖.

เภสชฺชญฺจ. ปริสฺสยวิโนทนนฺติ อุตุปริสฺสยาทิปริสฺสยหรณํ วิหาราทิอาวสถํ.
สุคตนฺติ สมฺมาปฏิปนฺนํ กลฺยาณปุถุชฺชเนน สทฺธึ อฏฺฐวิธํ อริยปุคฺคลํ.
สาวโก หิ อิธ สุคโตติ อธิปฺเปโต. ฆรเมสิโนติ ฆรํ เอสิโน, เคเห ฐตฺวา
ฆราวาสํ วสนฺตา โภคูปกรณานิ เจว คหฏฺฐสีลาทีนิ จ เอสนสีลาติ อตฺโถ.
สทฺทหาโน อรหตนฺติ อรหนฺตานํ อริยานํ วจนํ, เตสํ วา สมฺมาปฏิปตฺตึ
สทฺทหนฺตา. "อทฺธา อิเม สมฺมาปฏิปนฺนา, ยถา อิเม กเถนฺติ, ตถา
ปฏิปชฺชนฺตานํ สา ปฏิปตฺติ สคฺคโมกฺขสมฺปตฺติยา สํวตฺตตี"ติ อภิสทฺทหนฺตาติ
อตฺโถ. "สทฺทหนฺตา"ติปิ ปาโฐ. อริยปญฺญายาติ สุวิสุทฺธปญฺญาย. ฌายิโนติ
อารมฺมณลกฺขณูปนิชฺฌานวเสน ทุวิเธนปิ ฌาเนน ฌายิโน.
      อิธ ธมฺมํ จริตฺวานาติ อิมสฺมึ อตฺตภาเว, อิมสฺมึ วา สาสเน
โลกิยโลกุตฺตรสุขสฺส มคฺคภูตํ สีลาทิธมฺมํ ปฏิปชฺชิตฺวา ยาว ปรินิพฺพานํ น
ปาปุณนฺติ, ตาวเทว สุคติคามิโน. นนฺทิโนติ ปีติโสมนสฺสโยเคน นนฺทนสีลา. เกจิ ปน
"ธมฺมํ จริตฺวาน มคฺคนฺติ โสตาปตฺติมคฺคํ ปาปุณิตฺวา"ติ วทนฺติ. เทวโลกสฺมินฺติ
ฉพฺพิเธปิ กามาวจรเทวโลเก. โมทนฺติ กามกามิโนติ ยถิจฺฉิตวตฺถุนิปฺผตฺติโต
กามกามิโน กามวนฺโต หุตฺวา ปโมทนฺตีติ.
                       อฏฺฐมสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                          -------------
                          ๙. กุหสุตฺตวณฺณนา
      [๑๐๘] นวเม กุหาติ สามนฺตชปฺปนาทินา กุหนวตฺถุนา กุหกา,
อสนฺตคุณสมฺภาวนตฺถาย โกหญฺญํ กตฺวา ปเรสํ วิมฺหาปกาติ อตฺโถ. ถทฺธาติ
โกเธน จ มาเนน จ ถทฺธมานสา. "โกธโน โหติ อุปายาสพหุโล, อปฺปมฺปิ
วุตฺโต สมาโน อภิสชฺชติ กุปฺปติ พฺยาปชฺฌติ ปติตฺถียตี"ติ ๑- เอวํ วุตฺเตน
@เชิงอรรถ:  องฺ.ติก. ๒๐/๒๕/๑๑๘, อภิ.ปุ. ๓๖/๑๐๑/๑๓๘



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๓๘๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=27&page=386&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=27&A=8557&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=27&A=8557&modeTY=2&pagebreak=1#p386


จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๘๖.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]