บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒๘ ภาษาบาลี อักษรไทย สุตฺต.อ.๑ (ปรมตฺถ.๑) หน้าที่ ๒๐๑.
"น ชจฺจา วสโล โหติ น ชจฺจา โหติ พฺราหฺมโณ. กมฺมุนา วสโล โหติ กมฺมุนา โหติ พฺราหฺมโณ"ติ เสสํ กสิภารทฺวาชสุตฺเต วุตฺตนยเมว. วิเสสโต วา เอตฺถ นิกฺกุชฺชิตํ วาติอาทีนํ เอวํ โยชนา เวทิตพฺพา:- ยถา โกจิ นิกฺกุชฺชิตํ วา อุกฺกุชฺเชยฺย, เอวํ มํ กมฺมวิมุขํ ชาติวาเท ปติตํ "ชาติยา พฺราหฺมณวสลภาโว โหตี"ติ ทิฏฺฐิโต อุฏฺฐเปนฺเตน, ๑- ยถา ปฏิจฺฉนฺนํ วิวเรยฺย, เอวํ ชาติวาทปฏิจฺฉนฺนกมฺมวาทํ วิวรนฺเตน, ยถา มูฬฺหสฺส มคฺคํ อาจิกฺเขยฺย, เอวํ พฺราหฺมณวสลภาวสฺส อสมฺภินฺนํ อุชุมคฺคํ อาจิกฺขนฺเตน, ยถา อนฺธกาเรว ๒- เตลปชฺโชตํ ธาเรยฺย, เอวํ มาตงฺคาทินิทสฺสนปชฺโชตธารเณน มยฺหํ โภตา โคตเมน เอเตหิ ปริยาเยหิ ปกาสิตตฺตา อเนกปริยาเยน ธมฺโม ปกาสิโตติ. ปรมตฺถโชติกาย ขุทฺทกฏฺฐกถาย สุตฺตนิปาตวณฺณนาย อคฺคิกภารทฺวาชสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา. -------------- ๘. เมตฺตสุตฺตวณฺณนา กรณียมตฺถกุสเลนาติ เมตฺตสุตฺตํ. กา อุปฺปตฺติ? หิมวนฺตปสฺสโต กิร เทวตาหิ อุพฺพาฬฺหา ภิกฺขู ภควโต สนฺติกํ สาวตฺถึ อาคจฺฉึสุ, เตสํ ภควา ปริตฺตตฺถาย กมฺมฏฺฐานตฺถาย จ อิมํ สุตฺตมภาสิ. อยํ ตาว สงฺเขโป. อยํ ปน วิตฺถาโร:- เอกํ สมยํ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ อุปกฏฺฐาย วสฺสูปนายิกาย, เตน โข ปน สมเยน สมฺพหุลา นานาเวรชฺชกา ภิกฺขู @เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. วุฏฺฐาเปนฺเตน ๒ ฉ.ม. อนฺธกาเร วาเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๘ หน้าที่ ๒๐๑. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=28&page=201&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=28&A=4791&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=28&A=4791&modeTY=2&pagebreak=1#p201
จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๐๑.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]