บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒๙ ภาษาบาลี อักษรไทย สุตฺต.อ.๒ (ปรมตฺถ.๒) หน้าที่ ๑๓๐.
โส สมโย อาคจฺฉติ, ๑- ตาว อตฺวา อนฺตราเยว. เมถุนธมฺมนฺติ เมถุนาย ธมฺมาย. สมฺปทานวจนปตฺติยา กิเรตํ อุปโยควจนํ. นาสฺสุ คจฺฉนฺตีติ เนว คจฺฉนฺติ. พฺราหฺมณาติ เย โหนฺติ เทวสมา จ มริยาทา จาติ อธิปฺปาโย. [๒๙๕] อวิเสเสน ปน สพฺเพปิ พฺรหฺมจริยญฺจ ฯเปฯ อวณฺณยุํ. ตตฺถ พฺรหฺมจริยนฺติ เมถุนวิรติ. สีลนฺติ เสสานิ จตฺตาริ สิกฺขาปทานิ. อชฺชวนฺติ อุชุภาโว. อตฺถโต อสตา อมายาวิตา จ. มทฺทวนฺติ มุทุภาโว, อตฺถโต อตฺถทฺธตา อนติมานิตา จ. ตปนฺติ อินฺทฺริยสํวรํ. ๒- โสรจฺจนฺติ สุรตภาโว สุขสีลตา อปฺปฏิกูลสมาจารตา. อวิหึสนฺติ ๓- ปาณิอาทีหิ อวิเหสิกชาติกตา สกรุณภาโว. ขนฺตีติ อธิวาสนกฺขนฺติ. อิจฺเจเต คุเณ อวณฺณยุํ. เย ปน ๔- นาสกฺขึสุ สพฺพโส ปฏิปตฺติยา อาราเธตุํ, เตปิ ตตฺถ สารทสฺสิโน หุตฺวา วาจาย วณฺณยึสุ. [๒๙๖] เอวํ วณฺณยนฺตานญฺจ ๕- โย เนสํ ฯเปฯ นาคมา, โย เอเตสํ พฺราหฺมณานํ ปรโม พฺรหฺมา อโหสิ, พฺรหฺมสโม นาม อุตฺตโม พฺราหฺมโณ อโหสิ, ทเฬฺหน ปรกฺกเมน สมนฺนาคตตฺตา ทฬฺหปรกฺกโม. ส วาติ วิภาวเน วาสทฺโท, เตน โส เอวรูโป พฺราหฺมโณติ ตเมว วิภาเวติ. เมถุนํ ธมฺมนฺติ เมถุนสมาปตฺตึ. สุปินนฺเตปิ นาคมาติ สุปิเนนาปิ ๖- น อคมาสิ. [๒๙๗] ตโต ตสฺส วตฺตํ ฯเปฯ อวณฺณยุํ. อิมาย คาถาย นวมคาถาย วุตฺตคุเณเยว ๗- อาทิอนฺตวเสน นิทฺทิสนฺโต เทวสเม พฺราหฺมเณ ปกาเสติ. เต หิ วิญฺุชาติกา ปณฺฑิตา ตสฺส พฺรหฺมสมสฺส พฺราหฺมณสฺส วตฺตํ อนุสิกฺขนฺติ @เชิงอรรถ: ๑ ก. นาคจฺฉติ ๒ ฉ.ม.,อิ. ตโปติ อินฺทฺริยสํวโร @๓ ฉ.ม.,อิ. อวิหึสาติ ๔ ฉ.ม.,อิ. เยปิ @๕ ฉ.ม. วณฺเณนฺตานญฺจ ๖ ฉ.ม. สุปิเนปิ ๗ อิ. วุตฺตคุเณเนวเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๙ หน้าที่ ๑๓๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=29&page=130&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=29&A=2922&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=29&A=2922&pagebreak=1#p130
จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๓๐.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]