ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๒๙ ภาษาบาลี อักษรไทย สุตฺต.อ.๒ (ปรมตฺถ.๒)

หน้าที่ ๓๘๗.

เอติ. น หิ ตมฺมโย โสติ ตณฺหาทิฏฺฐิวเสน ตมฺมโย โหติ ตปฺปรายโน, อยํ
ปน น ตาทิโส. น กมฺมุนา โนปิ สุเตน เนยฺยาติ ปุญฺญาภิสงฺขาราทินา
กมฺมุนา วา สุตสุทฺธิอาทินา สุเตน วา โส เนตพฺโพ น โหติ. อนูปนีโต
ส นิเวสเนสูติ โส ทฺวินฺนมฺปิ อุปยานํ ปหีนตฺตา สพฺเพสุ ตณฺหาทิฏฺฐินิเวสเนสุ
อนุปนีโต. ตสฺส จ เอวํ วิธสฺส:- สญฺญาวิรตฺตสฺสาติ คาถา.
      [๘๕๔] ตตฺถ สญฺญาวิรตฺตสฺสาติ เนกฺขมฺมสญฺญาปุพฺพงฺคมาย ภาวนาย
ปหีนกามาทิสญฺญสฺส. อิมินา ปเทน อุภโตภาควิมุตฺโต สมถยานิโก อธิปฺเปโต.
ปญฺญาวิมุตฺตสฺสาติ วิปสฺสนาปุพฺพงฺคมาย ภาวนาย สพฺพกิเลเสหิ วิมุตฺตสฺส
อิมินา สุกฺขวิปสฺสโก อธิปฺเปโต. สญฺญญฺจ ทิฏฺฐิญฺจ เย อคฺคเหสุํ, เต
ฆฏฺฏมานา ๑- วิจรนฺติ โลเกติ เย ปน ๒- กามสญฺญาทิกํ สญฺญํ อคฺคเหสุํ,
เต วิเสสโต คหฏฺฐา กามาธิกรณํ, เย จ ทิฏฺฐึ อคฺคเหสุํ, เต วิเสสโต
ปพฺพชิตา ธมฺมาธิกรณํ อญฺญมญฺญํ ฆฏฺเฏนฺตา วิจรนฺตีติ. เสสเมตฺถ ยํ
อวุตฺตํ, ตํ วุตฺตานุสาเรเนว เวทิตพฺพํ. เทสนาปริโยสาเน พฺราหฺมโณ จ
พฺราหฺมณี จ ปพฺพชิตฺวา อรหตฺตํ ปาปุณึสูติ.
                     ปรมตฺถโชติกาย ขุทฺทกฏฺฐกถาย
                          สุตฺตนิปาตฏฺฐกถาย
                      มาคนฺทิยสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                      ---------------------
                       ๑๐. ปุราเภทสุตฺตวณฺณนา
      [๘๕๕] กถํทสฺสีติ ปุราเภทสุตฺตํ. กา อุปฺปตฺติ? อิมสฺส สุตฺตสฺส อิโต
ปเรสญฺจ ปญฺจนฺนํ กลหวิวาทจูฬวิยูหมหาวิยูหตุวฏกอตฺตทณฺฑสุตฺตานํ
สมฺมาปริพฺพาชนียสฺส อุปฺปตฺติยํ วุตฺตนเยเนว สามญฺญโต อุปฺปตฺติ วุตฺตา. วิเสสโต
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม.,อิ. ฆฏฺฏยนฺตา   ฉ.ม. ปน-สทฺโท น ทิสฺสติ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๙ หน้าที่ ๓๘๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=29&page=387&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=29&A=8700&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=29&A=8700&modeTY=2&pagebreak=1#p387


จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๘๗.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]