อรรถกถาเล่มที่ ๒๙ ภาษาบาลี อักษรไทย
สุตฺต.อ.๒ (ปรมตฺถ.๒)
หน้าที่ ๔๓๘.

ปรตฺตภาวสกตฺตภาวาทีนิ ปรานิ จ โอรานิ จาติ วุตฺตํ โหติ. วิธูโมติ
กายทุจฺจริตาทิธูมวิรหิโต. อนีโฆติ ราคอีฆาทิวิรหิโต. อตาริ โสติ โส เอวรูโป
อรหา ชาติชรํ อตาริ. เสสเมตฺถ ปากฏเมว.
      เอวํ ภควา อิมมฺปิ สุตฺตํ อรหตฺตนิกูเฏเนว เทเสสิ, เทสนาปริโยสาเน
อยมฺปิ พฺราหฺมโณ อรหตฺเต ปติฏฺฐาสิ สทฺธึ อนฺเตวาสิสหสฺเสน, อญฺเญสญฺจ
อเนกสตานํ ๑- ธมฺมจกฺขุํ อุทปาทิ. เสสํ วุตฺตสทิสเมวาติ.
                     ปรมตฺถโชติกาย ขุทฺทกฏฺฐกถาย
                          สุตฺตนิปาตฏฺฐกถาย
                       ปุณฺณกสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                       -------------------
                        ๔. เมตฺตคุสุตฺตวณฺณนา
      [๑๐๕๖] ปุจฺฉามิ ตนฺติ เมตฺตคุสุตฺตํ. ตตฺถ มญฺญามิ ตํ เวทคุํ
ภาวิตตฺตนฺติ "อยํ เวทคู"ติ จ "ภาวิตตฺโต"ติ จ เอวํ ตํ มญฺญามิ.
      [๑๐๕๗] อปุจฺฉสีติ เอตฺถ จ ออิติ ปทปูรณมตฺเต นิปาโต, ปุจฺฉสิจฺเจวตฺโถ.
ปวกฺขามิ ยถา ปชานนฺติ ยถา ปชานนฺโต อาจิกฺขติ, เอวํ อาจิกฺขิสฺสามิ. ๒-
อุปธินิทานา ปภวนฺติ ทุกฺขาติ ตณฺหาทิอุปธินิทานา ชาติอาทิทุกฺขวิเสสา ปภวนฺติ.
      [๑๐๕๘] เอวํ อุปธินิทานโต ปภวนฺเตสุ ทุกฺเขสุ:- โย เว ๓- อวิทฺวาติ
คาถา. ตตฺถ ปชานนฺติ สงฺขาเร อนิจฺจาทิวเสน ชานนฺโต. ทุกฺขสฺส
ชาติปฺปภวานุปสฺสีติ วฏฺฏทุกฺขสฺส ชาติการณํ "อุปธี"ติ อนุปสฺสนฺโต.
      [๑๐๕๙] โสกปริทฺทวญฺจาติ โสกญฺจ ปริเทวญฺจ. ตถา หิ เต วิทิโต
เอส ธมฺโมติ ยถา ยถา สตฺตา ชานนฺติ, ตถา ตถา ปญฺญาปนวเสน ๔-
วิทิโต เอส ตยา ๕- ธมฺโมติ.
@เชิงอรรถ: ๑ ก. อเนกสหสฺสานํ  ๒ ก. อกฺขามิ  ๓ ก. เจ
@๔ ก. ญาณพลาทิวเสน  ๕ ฉ.ม. อยํ ปาโฐ น ทิสฺสติ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๙ หน้าที่ ๔๓๘.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=29&page=438&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=29&A=9851&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=29&A=9851&modeTY=2&pagebreak=1#p438