บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒๙ ภาษาบาลี อักษรไทย สุตฺต.อ.๒ (ปรมตฺถ.๒) หน้าที่ ๔๕๒.
สพฺพา วิญฺญาณฏฺฐิติโย อภิชานนฺโต ตถาคโต. ติฏฺฐนฺตเมนํ ชานาตีติ กมฺมาภิสงฺขารวเสน ติฏฺฐนฺตเมตํ ปุคฺคลํ ชานาติ "อายตึ อยํ เอวํคติโก ภวิสฺสตี"ติ. วิมุตฺตนฺติ อากิญฺจญฺญายตนาทีสุ อธิมุตฺตํ. ตปฺปรายนนฺติ ตมฺมยํ. [๑๑๒๒] อากิญฺจญฺญสมฺภวํ ญตฺวาติ อากิญฺจญฺญายตนชนกกมฺมาภิสงฺขารํ ญตฺวา "กินฺติ ปลิโพโธ อยนฺ"ติ. นนฺที สญฺโญชนํ อิตีติ ยา จ ตตฺถ อรูปราค- สงฺขาตา ๑- นนฺที, ตญฺจ สํโยชนํ อิติ ญตฺวา. ตโต ตตฺถ วิปสฺสตีติ ตโต ๒- อากิญฺจญฺญายตนสมาปตฺติโต วุฏฺฐหิตฺวา ตํ สมาปตฺตึ อนิจฺจาทิวเสน วิปสฺสติ. เอวํ ๓- ญาณํ ตถํ ตสฺสาติ เอตํ ตสฺส ปุคฺคลสฺส เอวํ วิปสฺสโต อนุกฺกเมเนว อุปฺปนฺนํ อรหตฺตญาณํ อวิปรีตํ. วุสีมโตติ วุสิตวนฺตสฺส. เสสํ สพฺพตฺถ ปากฏเมว. เอวํ ภควา อิทมฺปิ สุตฺตํ อรหตฺตนิกูเฏเนว เทเสสิ, เทสนาปริโยสาเน จ ปุพฺพสทิโส เอว ธมฺมาภิสมโย อโหสีติ. ปรมตฺถโชติกาย ขุทฺทกฏฺฐกถาย สุตฺตนิปาตฏฺฐกถาย โปสาลสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา. -------------- ๑๕. โมฆราชสุตฺตวณฺณนา [๑๑๒๓] ทฺวาหํ สกฺกนฺติ โมฆราชสุตฺตํ. ตตฺถ ทฺวาหนฺติ เทฺว วาเร อหํ. โส หิ ปุพฺเพ อชิตสุตฺตสฺส จ ติสฺสเมตฺเตยฺยสุตฺตสฺส จ อวสาเน ทฺวิกฺขตฺตุํ ภควนฺตํ ปุจฺฉิ, ภควา ปนสฺส อินฺทฺริยปริปากํ อาคมยมาโน น พฺยากาสิ. @เชิงอรรถ: ๑ ก. อรูปราคสงฺขฺยา ๒ ก. อถ ตตฺถ ๓ ฉ.ม. เอตํเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๙ หน้าที่ ๔๕๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=29&page=452&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=29&A=10160&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=29&A=10160&modeTY=2&pagebreak=1#p452
จบการแสดงผล หน้าที่ ๔๕๒.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]