ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๓)

หน้าที่ ๑๐๙.

ภิกฺขเว ปุคฺคโล อปฺปตฺโต โอสารณํ ตญฺเจ สงฺโฆ โอสาเรติ
เอกจฺโจ สุโอสาริโต เอกจฺโจ ทุโอสาริโตติ ฯ ตสฺสตฺโถ
อาคตฏฺฐาเนเยว อาวีภวิสฺสตีติ ฯ
                หตฺถจฺฉินฺนาทิวตฺถุกถา นิฏฺฐิตา ฯ
     {๑๒๐} อลชฺชีนํ นิสฺสาย วสนฺตีติ อุปโยคตฺเถ สามิวจนํ ฯ อลชฺชิปุคฺคเล
นิสฺสาย วสนฺตีติ อตฺโถ ฯ ยาว ภิกฺขุสภาคตํ ชานามีติ
นิสฺสยทายกสฺส ภิกขุโน ภิกฺขูหิ สภาคตํ ลชฺชิภาวํ ยาว ชานามีติ
อตฺโถ ฯ ตสฺมา นวํ ฐานํ คเตน เอหิ ภิกฺขุ นิสฺสยํ คณฺหาหีติ
วุจฺจมาเนนาปิ จตูหปญฺจาหํ นิสฺสยทายกสฺส ลชฺชิภาวํ อุปปริกฺขิตฺวา
นิสฺสโย คเหตพฺโพ ฯ สเจ เถโร ลชฺชีติ ภิกฺขูนํ สนฺติเก สุตฺวา
อาคตทิวเสเยว คเหตุกาโม โหติ เถโร ปน อาคเมหิ ตาว
วสนฺโต ชานิสฺสสีติ กติปาหํ อาจารํ อุปปริกฺขิตฺวา นิสฺสยํ เทติ
วฏฺฏติ ฯ ปกติยา นิสฺสยคหณฏฺฐานํ คเตน ตทเหว คเหตพฺโพ
เอกทิวสมฺปิ ปริหาโร นตฺถิ ฯ สเจ ปฐมยาเม อาจริยสฺส โอกาโส
นตฺถิ โอกาสํ อลภนฺโต ปจฺจูสสมเย คเหสฺสามีติ สยติ อรุณํ
อุคฺคตมฺปิ น ชานาติ อนาปตฺติ ฯ สเจ ปน คณฺหิสฺสามีติ
อาโภคํ อกตฺวา สยติ อรุณุคฺคมเน ทุกฺกฏํ ฯ อคตปุพฺพํ ฐานํ
คเตน เทฺว ตีณิ ทิวสานิ วสิตฺวา คนฺตุกาเมน อนิสฺสิเตน วสิตพฺพํ ฯ
สตฺตาหํ วสิสฺสามีติ อาลยํ กโรนฺเตน ปน นิสฺสโย คเหตพฺโพ ฯ
สเจ เถโร กึ สตฺตาหํ วสนฺตสฺส นิสฺสเยนาติ วทติ
ปฏิกฺขิตฺตกาลโต ปฏฺฐาย ลทฺธปริหาโร โหติ ฯ {๑๒๑} นิสฺสยกรณีโยติ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๑๐๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=109&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=2271&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=2271&modeTY=2&pagebreak=1#p109


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๐๙.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]