บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๓) หน้าที่ ๑๑๐.
กรณียนิสฺสโย กรณีโย มยา นิสฺสโย คเหตพฺโพติ อตฺโถ ฯ นิสฺสยํ อลภมาเนนาติ อตฺตนา สทฺธึ อทฺธานํ ปฏิปนฺเน นิสฺสยทายเก อสติ นิสฺสยํ น ลภติ นาม เอวํ อลภนฺเตน อนิสฺสิเตน พหูนิปิ ทิวสานิ คนฺตพฺพํ ฯ สเจ ปุพฺเพปิ นิสฺสยํ คเหตฺวา วุตฺถปุพฺพํ กญฺจิ อาวาสํ ปวิสติ เอกรตฺตํ วสนฺเตนาปิ นิสฺสโย คเหตพฺโพ ฯ อนฺตรามคฺเค วิสฺสมนฺโต วา สตฺถํ วา ปริเยสนฺโต กติปาหํ วสติ อนาปตฺติ ฯ อนฺโตวสฺเส ปน นิพทฺธวาสํ วสิตพฺพํ นิสฺสโย จ คเหตพฺโพ ฯ นาวาย คจฺฉนฺตสฺส ปน วสฺสาเน อาคเตปิ นิสฺสยํ อลภนฺตสฺส อนาปตฺติ ฯ ยาจิยมาเนนาติ เตน คิลาเนน ยาจิยมาเนน ฯ สเจ คิลาโน ยาจาหิ มนฺติ วุจฺจมาโนปิ มาเนน น ยาจติ คนฺตพฺพํ ฯ ผาสุ โหตีติ สมถวิปสฺสนานํ ปฏิลาภวเสน ผาสุ โหติ ฯ อิมญฺหิ ปริหารํ เนว โสตาปนฺโน น สกทาคามิอนาคามิอรหนฺโต ลภนฺติ น ถามคตสฺส สมาธิโน วา วิปสฺสนาย วา ลาภี ฯ วิสฺสฏฺฐกมฺมฏฺฐาเน ปน พาลปุถุชฺชเน กถาว นตฺถิ ฯ ยสฺส โข ปน สมโถ วา วิปสฺสนา วา ตรุณา โหติ อยํ อิมํ ปริหารํ ลภติ ฯ ปวารณาสงฺคโหปิ เอตสฺเสว อนุญฺญาโต ฯ ตสฺมา อิมินา ปุคฺคเลน เตมาสจฺจเยน อาจริเย ปวาเรตฺวา คเตปิ ยทา ปฏิรูโป นิสฺสยทายโก อาคจฺฉิสฺสติ ตสฺส นิสฺสาย วสิสฺสามีติ อาโภคํ กตฺวา ปุน ยาว อาสาฬฺหปุณฺณมี ตาว อนิสฺสิเตน วตถุํ วฏฺฏติ ฯ สเจ ปน อาสาฬฺหมาเส อาจริโย นาคจฺฉติ ยตฺถ นิสฺสโย ลพฺภติ ตตฺถ คนฺตพฺพํ ฯเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๑๑๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=110&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=2292&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=2292&modeTY=2&pagebreak=1#p110
จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๑๐.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]