บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๓) หน้าที่ ๑๗๗-๑๗๘.
จมฺมกฺขนฺธกวณฺณนา ------------- {๒๔๒} อิสฺสราธิปจฺจนฺติ อิสฺสรภาเวน จ อธิปติภาเวน จ สมนฺนาคตํ ฯ รชฺชนฺติ ราชภาวํ รญฺญา กตฺตพฺพกิจฺจํ วา ฯ โสโณ นาม โกฬิวิโสติ เอตฺถ โสโณติ ตสฺส นามํ โกฬิวิโสติ โคตฺตํ ฯ ปาทตเลสุ โลมานีติ อุโภสุ รตฺเตสุ ปาทตเลสุ สุขุมานิ อญฺชนวณฺณานิ กมฺมจิตฺตกตานิ โลมานิ ชาตานิ โหนฺติ ฯ โส กิร ปุพฺเพ อสีติสหสฺสานํ ปุริสานํ เชฏฺฐปุริโส หุตฺวา เตหิ สทฺธึ ปจฺเจกพุทฺธสฺส วสนฏฺฐาเน ปณฺณสาลํ กตฺวา อตฺตโน สสฺสิรีกํ อุณฺณปาวารกํ ปจฺเจกพุทฺธสฺส ปาเทหิ อกฺกมนฏฺฐาเน ปาทปุญฺฉนิกํ กตฺวา ฐเปสิ ฯ เตมาสมฺปน สพฺเพว ปจฺเจกพุทฺธํ อุปฏฺฐหึสุ ฯ อยํ ตสฺส จ เตสญฺจ อสีติคามิกสหสฺสานํ ปุพฺพปโยโค ฯ คามิกสหสฺสานีติ เตสุ คาเมสุ วสนฺตานํ กุลปุตฺตานํ อสีติสหสฺสานิ ฯ เกนจิเทว กรณีเยนาติ เกนจิ กรณีเยน วิย ฯ น ปนสฺส กิญฺจิ กรณียํ อตฺถิ อญฺญตฺร ตสฺส ทสฺสนตฺถาย ฯ ราชา กิร ตานิปิ อสีติกุลปุตฺตสหสฺสานิ สนฺนิปาเตนฺโต เอวํ อปริสงฺกนฺโต โสโณ อาคมิสฺสตีติ สนฺนิปาตาเปสิ ฯ ทิฏฺฐธมฺมิเก อตฺเถติ กสิวณิชฺชาทีนิ ธมฺเมน กตฺตพฺพานิ มาตาปิตโร ธมฺเมน โปสิตพฺพาติเอวมาทินา นเยน อิธโลกหิเต อตฺเถ อนุสาสิตฺวา ฯ โส โน ภควาติ โส--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๗๘.
อมฺหากํ ภควา ตุมฺเห สมฺปรายิเก อตฺเถ อนุสาสิสฺสตีติ อตฺโถ ฯ ภควนฺตํ ปฏิเวเทมีติ ภควนฺตํ ชานาเปมิ ฯ ปาฏิกาย นิมฺมุชฺชิตฺวาติ โสปาณสฺส เหฏฺฐา อฑฺฒจนฺทปาสาเณ นิมฺมุชฺชิตฺวา ฯ ยสฺสทานิ ภนฺเต ภควา กาลํ มญฺญตีติ ยสฺส เตสํ หิตกิริยตฺถสฺส ภควา กาลํ ชานาติ ฯ วิหารปฺปจฺฉายายนฺติ วิหารปฺปจฺจนฺเต ฉายายํ ฯ สมนฺนาหรนฺตีติ ปสาทวเสน ปุนปฺปุนํ มนสิกโรนฺติ ฯ ภิยฺโยโส มตฺตายาติ ภิยฺโยโส มตฺตาย ปุน วิสิฏฺฐตรํ ทสฺเสหีติ อตฺโถ ฯ อนฺตรธายตีติ อทสฺสนํ โหติ ฯ {๒๔๓} โลหิเตน ผุฏฺโฐติ โลหิเตน มกฺขิโต โหติ ฯ ควาฆาตนนฺติ ยตฺถ คาโว หญฺญนฺติ ตาทิโสติ อตฺโถ ฯ กุสโลติ วีณาย วาทนกุสโล ฯ วีณาย ตนฺติสฺสเรติ วีณาย ตนฺติยา สเร ฯ อจฺจายิกาติ อติอายตา ขรมุจฺฉิตา ฯ สรวตีติ สรสมฺปนฺนา ฯ กมฺมญฺญาติ กมฺมกฺขมา ฯ อติสิถิลาติ มนฺทมุจฺฉิตา ฯ สเม คุเณ ปติฏฺฐิตาติ มชฺฌิเม สเร ฐเปตฺวา มุจฺฉิตา ฯ วิริยสมถํ อธิฏฺฐาหีติ วิริยสมฺปยุตฺตํ สมถํ อธิฏฺฐาหิ วิริยสมเถน โยเชหีติ อตฺโถ ฯ อินฺทฺริยานญฺจ สมตํ ปฏิวิชฺฌาติ สทฺธาทีนํ อินฺทฺริยานํ สมตํ สมภาวํ ตตฺถ สทฺธํ ปญฺญาย ปญฺญญฺจ สทฺธาย วิริยํ สมาธินา สมาธิญฺจ วิริเยน โยชิยมานานํ อินฺทฺริยานํ สมตํ ปฏิวิชฺฌ ฯ ตตฺถ จ นิมิตฺตํ คณฺหาหีติ ตสฺมึ สมเถ สติ เยน อาทาเส มุขนิมิตฺเตน อุปฺปชฺชิตพฺพํ ตํ สมถนิมิตฺตํ วิปสฺสนา- นิมิตฺตํ มคฺคนิมิตฺตํ ผลนิมิตฺตํ คณฺหาหิ นิพฺพตฺเตหีติ อตฺโถ ฯ {๒๔๔} อญฺญํ พฺยากเรยฺยนฺติ อรหา อหนฺติ ชานาเปยฺยํ ฯ ฉฏฺฐานานีติเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๑๗๗-๑๗๘. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=177&pages=2&modeTY=2&pagebreak=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=3641&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=3641&modeTY=2&pagebreak=1#p177
จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๗๗-๑๗๘.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]