บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๓) หน้าที่ ๑๙๓.
กโรนฺติ เตลํ วา ปเวเสนฺติ ฯ {๒๘๐} ปวตฺตมํสนฺติ มตสฺเสว มํสํ ฯ มาฆาโตติ ตํ ทิวสํ น ลพฺภา เกนจิ กิญฺจิ ชีวิตา โวโรเปตุํ ฯ โปตฺถนิกนฺติ มํสจฺเฉทนสตฺถกํ วุจฺจติ ฯ กิมฺปิมายาติ กิมฺปิ อิมาย ฯ น ภควา อุสฺสหตีติ น ภควา สกฺโกติ ฯ ยตฺร หิ นามาติ ยสฺมา นาม ฯ ปฏิเวกฺขีติ วีมํสิ ปฏิปุจฺฉีติ วุตฺตํ โหติ ฯ อปฺปฏิเวกฺขิตฺวาติ อปฺปฏิปุจฺฉิตฺวา ฯ สเจ ปน อสุกมํสนฺติ ชานาติ ปฏิปุจฺฉนกิจฺจํ นตฺถิ อชานนฺเตน ปน ปุจฺฉิตฺวาว ขาทิตพฺพํ ฯ {๒๘๑} สุนขมํสนฺติ เอตฺถ อรญฺญโกกา นาม สุนขสทิสา โหนฺติ เตสํ มํสํ วฏฺฏติ ฯ โย ปน คามสุนขิยา วา โกเกน โกกสุนขิยา วา คามสุนเขน สํ โยเคน อุปฺปนฺโน ตสฺส มํสํ น วฏฺฏติ ฯ โส หิ อุภยํ ภชตีติ ฯ อหิมํสนฺติ ยสฺส กสฺสจิ อปาทกสฺส ทีฆชาติกสฺส มํสํ น วฏฺฏติ ฯ สีหมํสาทีนิ ปากฏาเนว ฯ เอตฺถ จ มนุสฺสมํสํ สชาติกตาย ปฏิกฺขิตฺตํ หตฺถิอสฺสมํสํ ราชงฺคตาย สุนขมํสญฺจ อหิมํสญฺจ ปฏิกฺกูลตาย สีหมํสาทีนิ ปญฺจ อตฺตโน อนุปทฺทวตฺถายาติ ฯ อิติ อิเมสํ มนุสฺสาทีนํ ทสนฺนํ มํสมฺปิ อฏฺฐิปิ โลหิตมฺปิ จมฺมมฺปิ โลมมฺปิ สพฺพํ น วฏฺฏติ ฯ ยงฺกิญฺจิ ญตฺวา วา อญตฺวา วา ขาทนฺตสฺส อาปตฺติเยว ฯ ยทา ชานาติ ตทา เทเสตพฺพา ฯ อปุจฺฉิตฺวา ขาทิสฺสามีติ คณฺหโต ปฏิคฺคหเณปิ ทุกฺกฏํ ฯ ปุจฺฉิตฺวา ขาทิสฺสามีติ คณฺหโต อนาปตฺติ ฯ อุทฺทิสฺส กตมฺปน ชานิตฺวา ขาทนฺตสฺเสว อาปตฺติ ปจฺฉา ชานนฺโตเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๑๙๓. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=193&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=3971&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=3971&modeTY=2&pagebreak=1#p193
จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๙๓.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]