บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๓) หน้าที่ ๒๓๖.
ปน น กิญฺจิ น วฏฺฏติ ฯ สีตุทกาติ อปกฺกรชํ วุจฺจติ ฯ อุตฺตราฬุวนฺติ วฏฺฏาธารกํ ฯ รชนกุมฺภิยา มชฺเฌ ฐเปตฺวา ตํ อาธารกํ ปริกฺขิปิตฺวา รชนํ ปกฺขิปิตุํ อนุชานามีติ อตฺโถ ฯ เอวํ หิ กเต รชนํ น อุตฺตรติ ฯ อุทเก วา นขปิฏฺฐิกาย วาติ สเจ หิ ปกฺกํ โหติ อุทกปาฏิยา ทินฺโน เถโว สหสา น วิสรติ นขปิฏฺฐิยํปิ อวิสรนฺโต ติฏฺฐติ ฯ รชนุลุงฺกนฺติ รชนอุลุงฺกํ ฯ ทณฺฑกถาลิกนฺติ ตเมว สทณฺฑกํ ฯ รชนโกลมฺพนฺติ รชนกุณฺฑํ ฯ มทฺทนฺตีติ โอมทฺทนฺติ ฯ น จ อจฺฉินฺเน เถเว ปกฺกมิตุนฺติ ยาว รชนพินฺทุ คลิตํ น ฉิชฺชติ ตาว อญฺญตฺร น คนฺตพฺพํ ฯ ปตฺถินฺนนฺติ อติรชิตตฺตา ถทฺธํ อติภริตนฺติ อตฺโถ ฯ อุทเก โอสาเทตุนฺติ อุทเก ปกฺขิปิตฺวา ฐเปตุํ ฯ รชเน ปน นิกฺขนฺเต ตํ อุทกํ ฉฑฺเฑตฺวา จีวรํ มทฺทิตพฺพํ ฯ ทนฺตกสาวานีติ เอกํ วา เทฺว วา วาเร รชิตฺวา ทนฺตวณฺณานิ ธาเรนฺติ ฯ {๓๔๕} อจฺจิพทฺธนฺติ จตุรสฺสเกทารกพทฺธํ ฯ ปาลิพทฺธนฺติ อายามโต จ วิตฺถารโต จ ทีฆมริยาทพทฺธํ ฯ มริยาทพทฺธนฺติ อนฺตรนฺตรา รสฺสมริยาทาย มริยาทพทฺธํ ฯ สิงฺฆาฏกพทฺธนฺติ มริยาทาย มริยาทํ วินิวิชฺฌิตฺวา คตฏฺฐาเนน สิงฺฆาฏกพทฺธํ จตุกฺกสณฺฐานนฺติ อตฺโถ ฯ อุสฺสหสิ ตฺวํ อานนฺทาติ สกฺโกสิ ตฺวํ อานนฺท ฯ สํวิทหิตุนฺติ กาตุํ ฯ อุสฺสหามิ ภควาติ ตุมฺเหหิ ทินฺนนเยน สกฺโกมีติ ทสฺเสติ ฯ ยตฺร หิ นามาติ โย นาม ฯ กุสิมฺปิ นามาติอาทีสุ กุสีติ อายามโต จ วิตฺถารโต จ อนุวาตาทีนํ ทีฆปฏานเมตํ อธิวจนํ ฯเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๒๓๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=236&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=4854&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=4854&modeTY=2&pagebreak=1#p236
จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๓๖.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]