บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๓) หน้าที่ ๒๔๒.
โหติ คหิตเมว นาม จีวรํ ฯ นากามา ภาโค ทาตพฺโพติ สเจ ปน อตฺตโน รุจิยา ทาตุกามา โหนฺติ เทนฺตุ ฯ อนุภาเคปิ เอเสว นโย ฯ สจีวรานีติ กาลจีวรํปิ สงฺฆสฺส อิโตว ทสฺสาม วิสุํ สชฺชิยมาเน อติจีวรํ ๑- โหตีติ ขิปฺปเมว สจีวรานิ ภตฺตานิ อกํสุ ฯ เถเร อาคมฺม อุปฺปนฺนานีติ ตุมฺเหสุ ปสาเทน ขิปฺปํ อุปฺปนฺนานิ ฯ สงฺฆสฺส เทมาติ จีวรานิ เทนฺตีติ สกลํปิ จีวรกาลํ สณิกํ สณิกํ เทนฺติเยว ฯ ปุริเมสุ ปน ทฺวีสุ วตฺถูสุ ปริจฺฉินฺน- ทานตฺตา อทํสูติ วุตฺตํ ฯ สมฺพหุลา เถราติวินยธรปาโมกฺขเถรา ฯ อิทํ ปน วตฺถุํ สทฺธึ ปุริเมน ทฺวิภาติกวตฺถุนา ปรินิพฺพุเต ภควติ อุปฺปนฺนํ อิเม จ เถรา ทิฏฺฐปุพฺพา ตถาคตํ ตสฺมา ปุริเมสุ วตฺถูสุ ตถาคเตน ปญฺญตฺตนเยเนว กเถสุํ ฯ {๓๖๔} คามกาวาสํ อคมาสีติ อปฺเปวนาม จีวรานิ ภาเชนฺตา มยฺหํปิ สงฺคหํ กเรยฺยุนฺติ จีวรภาชนกาลํ สลฺลกฺเขตฺวาว อคมาสิ ฯ สาทิยิสฺสสีติ คณฺหิสฺสสิ ฯ เอตฺถ จ กิญฺจาปิ ตสฺส ภาโค น ปาปุณาติ ฯ อถ โข นครวาสิโก อยํ มุขโร ธมฺมกถิโกติ เต ภิกฺขู สาทิยิสฺสสีติ อาหํสุ ฯ โย สาทิเยยฺย อาปตฺติ ทุกฺกฏสฺสาติ เอตฺถ ปน กิญฺจาปิ ลหุกา อาปตฺติ อถโข คหิตานิ คหิตฏฺฐาเน ทาตพฺพานิ สเจปิ นฏฺฐานิ วา ชิณฺณานิ วา โหนฺติ ตสฺเสว คีวา ฯ เทหีติ วุตฺเต อเทนฺโต ธุรนิกฺเขเป ภณฺฑคฺเฆน กาเรตพฺโพ ฯ เอกาธิปฺปายนฺติ เอกํ อธิปฺปายํ เอกปุคฺคลปฏิวึสเมว เทถาติ อตฺโถ ฯ อิทานิ ยถา โส ทาตพฺโพ ตํ ทสฺเสตุํ ตนฺตึ @เชิงอรรถ: ๑. อติจิรํ โหตีติ ภเวยฺย ฯเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๒๔๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=242&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=4980&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=4980&modeTY=2&pagebreak=1#p242
จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๔๒.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]