บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๓) หน้าที่ ๒๔๓.
ฐเปนฺโต อิธ ปนาติอาทิมาห ฯ ตตฺถ สเจ อมุตฺร อุปฑฺฒํ อมุตฺร อุปฑฺฒนฺติ เอเกกสฺมึ เอกาหเมกาหํ สตฺตาหสตฺตาหํ วา สเจ วสติ เอเกกสฺมึ วิหาเร ยํ เอโก ปุคฺคโล ลภติ ตโต ตโต อุปฑฺฒํ อุปฑฺฒํ ทาตพฺพํ ฯ เอวํ เอกาธิปฺปาโย ทินฺโน นาม โหติ ฯ ยตฺถ วา ปน พหุตรนฺติ สเจ เอกสฺมึ วิหาเร วสนฺโต อิตรสฺมึ สตฺตาหวาเรน อรุณเมว อุฏฺฐาเปติ เอวํ ปุริมสฺมึ พหุตรํ วสติ นาม ตสฺมา ตโต พหุตรวสิตวิหารโต ตสฺส ปฏิวึโส ทาตพฺโพ เอวมฺปิ เอกาธิปฺปาโย ทินฺโน โหติ ฯ อิทญฺจ นานาลาเภหิ นานูปจาเรหิ เอกสีมวิหาเรหิ กถิตํ ฯ นานาสีมวิหาเร ปน เสนาสนคาโห ปฏิปฺปสฺสมฺภติ ฯ ตสฺมา ตตฺถ จีวรปฏิวึโส น ปาปุณาติ ฯ เสสํ ปน อามิสเภสชฺชาทิ สพฺพํ สพฺพตฺถ อนฺโตสีมคตสฺส ปาปุณาติ ฯ {๓๖๕} มญฺจเก นิปาเตสุนฺติ เอวํ โธวิตฺวา อญฺญํ กาสาวํ นิวาเสตฺวา มญฺจเก นิปชฺชาเปสุํ นิปชฺชาเปตฺวาว ปนายสฺมา อานนฺโท มุตฺตกรีสกิลิฏฺฐํ กาสาวํ โธวิตฺวา ภูมิยํ ปริภณฺฑํ อกาสิ ฯ โย ภิกฺขเว มํ อุปฏฺฐเหยฺย โส คิลานํ อุปฏฺฐเหยฺยาติ โย มํ โอวาทานุสาสนีกรเณน อุปฏฺฐเหยฺย โส คิลานํ อุปฏฺฐเหยฺย ฯ มม โอวาทการเกน คิลาโน อุปฏฺฐาตพฺโพติ อยเมตฺถ อตฺโถ ฯ ภควโต จ คิลานสฺส จ อุปฏฺฐานํ เอกสทิสนฺติ เอวมฺปเนตฺถ อตฺโถ น คเหตพฺโพ ฯ สงฺเฆน อุปฏฺฐาเปตพฺโพติ ๑- ยสฺเสเต อุปชฺฌายาทโย ตสฺมึ วิหาเร นตฺถิ อาคนฺตุโก โหติ เอกจาริโก @เชิงอรรถ: ๑. อุปฏฺฐาตพฺโพติ ปาลิยา ทิสฺสติ ฯเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๒๔๓. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=243&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=5002&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=5002&modeTY=2&pagebreak=1#p243
จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๔๓.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]