ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๓)

หน้าที่ ๒๔๓.

ฐเปนฺโต อิธ ปนาติอาทิมาห ฯ ตตฺถ สเจ อมุตฺร อุปฑฺฒํ
อมุตฺร อุปฑฺฒนฺติ เอเกกสฺมึ เอกาหเมกาหํ สตฺตาหสตฺตาหํ วา
สเจ วสติ เอเกกสฺมึ วิหาเร ยํ เอโก ปุคฺคโล ลภติ ตโต
ตโต อุปฑฺฒํ อุปฑฺฒํ ทาตพฺพํ ฯ เอวํ เอกาธิปฺปาโย ทินฺโน
นาม โหติ ฯ ยตฺถ วา ปน พหุตรนฺติ สเจ เอกสฺมึ วิหาเร
วสนฺโต อิตรสฺมึ สตฺตาหวาเรน อรุณเมว อุฏฺฐาเปติ เอวํ
ปุริมสฺมึ พหุตรํ วสติ นาม ตสฺมา ตโต พหุตรวสิตวิหารโต
ตสฺส ปฏิวึโส ทาตพฺโพ เอวมฺปิ เอกาธิปฺปาโย ทินฺโน โหติ ฯ
อิทญฺจ นานาลาเภหิ นานูปจาเรหิ เอกสีมวิหาเรหิ กถิตํ ฯ
นานาสีมวิหาเร ปน เสนาสนคาโห ปฏิปฺปสฺสมฺภติ ฯ ตสฺมา ตตฺถ
จีวรปฏิวึโส น ปาปุณาติ ฯ เสสํ ปน อามิสเภสชฺชาทิ สพฺพํ
สพฺพตฺถ อนฺโตสีมคตสฺส ปาปุณาติ ฯ
     {๓๖๕} มญฺจเก นิปาเตสุนฺติ เอวํ โธวิตฺวา อญฺญํ กาสาวํ นิวาเสตฺวา
มญฺจเก นิปชฺชาเปสุํ นิปชฺชาเปตฺวาว ปนายสฺมา อานนฺโท
มุตฺตกรีสกิลิฏฺฐํ กาสาวํ โธวิตฺวา ภูมิยํ ปริภณฺฑํ อกาสิ ฯ โย
ภิกฺขเว มํ อุปฏฺฐเหยฺย โส คิลานํ อุปฏฺฐเหยฺยาติ โย มํ
โอวาทานุสาสนีกรเณน อุปฏฺฐเหยฺย โส คิลานํ อุปฏฺฐเหยฺย ฯ
มม โอวาทการเกน คิลาโน อุปฏฺฐาตพฺโพติ อยเมตฺถ อตฺโถ ฯ
ภควโต จ คิลานสฺส จ อุปฏฺฐานํ เอกสทิสนฺติ เอวมฺปเนตฺถ
อตฺโถ น คเหตพฺโพ ฯ สงฺเฆน อุปฏฺฐาเปตพฺโพติ ๑- ยสฺเสเต
อุปชฺฌายาทโย ตสฺมึ วิหาเร นตฺถิ อาคนฺตุโก โหติ เอกจาริโก
@เชิงอรรถ: ๑. อุปฏฺฐาตพฺโพติ ปาลิยา ทิสฺสติ ฯ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๒๔๓. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=243&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=5002&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=5002&modeTY=2&pagebreak=1#p243


จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๔๓.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]