บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๓) หน้าที่ ๓๕๘-๓๕๙.
อามลกหริตกานํ กสาวํ ฯ {๒๙๙} น ภิกฺขเว ปฏิภาณจิตฺตนฺติ เอตฺถ น เกวลํ อิตฺถีปุริสรูปเมว ติรจฺฉานรูปํ อนฺตมโส คณฺฑุปฺปาทรูปํปิ ภิกฺขุโน สยํ กาตุํ วา กโรหีติ วตฺตุํ วา น วฏฺฏติ ฯ อุปาสก ทฺวารปาลํ กโรหีติ วตฺตุํปิ น ลภติ ฯ ชาตกปฺปกรณอสทิสทานาทีนิ ปน ปสาทนียานิ นิพฺพิทาปฏิสํยุตฺตานิ วา วตฺถูนิ ปเรหิ การาเปตุํ ลภติ ฯ มาลากมฺมาทีนิ สยํปิ กาตุํ ลภติ ฯ {๓๐๐} อาฬกมนฺทาติ เอกงฺคณา มนุสฺสาภิกิณฺณา ฯ ตโย คพฺเภติ เอตฺถ สิวิกาคพฺโภติ จตุรสฺสคพฺโภ ฯ นาฬิกา- คพฺโภติ วิตฺถารโต ทฺวิคุณติคุณายาโม ทีฆคพฺโภ ฯ หมฺมิยคพฺโภติ อากาสตเล กูฏาคารคพฺโภ มุณฺฑจฺฉทนคพฺโภ วา ฯ กุลงฺกปาทกนฺติ รุกฺขํ วิชฺฌิตฺวา ตตฺถ ขาณุเก อาโกฏฺเฏตฺวา กตํ อสํหาริมํ ภิตฺติปาทํ ชิณฺณกูฏปาทสฺส อุปตฺถมฺภนตฺถํ ภูมิยํ ปติฏฺฐเปตุํ อนุชานามีติ อตฺโถ ฯ ปริตฺตาณกิฏิกนฺติ วสฺส- ปริตฺตาณตฺถํ กิฏิกํ ฯ อุทฺธาสุธนฺติ วจฺฉโคมเยน จ ฉาริกาย จ สทฺธึ มทฺทิตมตฺติกํ ฯ อาลินฺทํ นาม ปมุขํ วุจฺจติ ฯ ปฆนนฺนาม ยํ นิกฺขมนฺตา จ ปวิสนฺตา จ ปาเทหิ หนนฺติ ตสฺส วิหารทฺวาเร อุภโต กุฑฺฑํ นีหริตฺวา กตปเทสสฺเสตํ อธิวจนํ ฯ ปฆานนฺติปิ วุจฺจติ ฯ ปกุทฺทนฺติ มชฺเฌ คพฺภสฺส สมนฺตา ปริยาคาโร วุจฺจติ ฯ ปกุฏฺฏนฺติปิ ปาโฐ ฯ โอสารกินฺติ อนาลินฺทเก วิหาเร วํสํ ทตฺวา ตโต--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๓๕๙.
ทณฺฑเก โอสาเรตฺวา กตํ ฉทนปมุขํ ฯ สํสรณกิฏิโก นาม จกฺกลยุตฺโต กิฏิโก ฯ {๓๐๑} ปานียภาชนนฺติ ปิวนฺตานํ ปานียทานภาชนํ ฯ อุฬุงฺโก จ ถาลกญฺจ ปานียสงฺขสฺส อนุโลมานิ ฯ {๓๐๓} อเปสีติ ทีฆทารุมฺหิ ขาณุเก ปเวเสตฺวา กณฺฏกสาขาหิ วินทฺธิตฺวา ๑- กตทฺวารตฺถกนกํ ฯ ปลิโฆติ คามทฺวาเรสุ วิย จกฺกยุตฺตทฺวารตฺถกนกํ ฯ {๓๐๕} อสฺสตรีหิ ยุตฺตา รถาติ อสฺสตรีรถา ฯ อามุตฺตมณิกุณฺฑลาติ อามุตฺตมณิกุณฺฑลานิ ฯ ปรินิพฺพุโตติ กิเลสูปธิขนฺธูปธีนํ อภาเวน สีติภูโต นิรูปธีติ วุจฺจติ ฯ สพฺพา อาสตฺติโย เฉตฺวาติ รูปาทีสุ วา วิสเยสุ สพฺพภเวสุ วา ปตฺถนาโย ฉินฺทิตฺวา ฯ วิเนยฺย หทเย ทรนฺติ จิตฺเต กิเลสทรถํ วิเนตฺวา ฯ เวยฺยายิกนฺติ วยกรณํ วุจฺจติ ฯ {๓๐๗} อาเทยฺยวาโจติ ตสฺส วจนํ พหุชเนหิ อาทาตพฺพํ โสตพฺพํ มญฺเญตีติ อตฺโถ ฯ อาราเม อกํสูติ เย สธนา เต อตฺตโน ธเนน อกํสุ เย มนฺทธนา เจว อธนา จ เตสํ ธนํ อทาสิ ฯ อิติ โส สตสหสฺสกหาปเณ สตสหสฺสคฺฆนิกญฺจ ภณฺฑํ ทตฺวา ปญฺจจตฺตาฬีสโยชนิเกสุ อทฺธาเนสุ โยชเน โยชเน วิหารปติฏฺฐานํ กตฺวา สาวตฺถึ อคมาสิ ฯ โกฏิสนฺถรํ สนฺถราเปสีติ กหาปณโกฏิยา โกฏึ ปฏิปาเทตฺวา สนฺถริตฺวา เย ตตฺถ รุกฺขา วา โปกฺขรณิโย วา เตสํ ปริกฺเขปปฺปมาณํ คเหตฺวา อญฺญตรสฺมึ @เชิงอรรถ: ๑. วินนฺธิตฺวา ฯเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๓๕๘-๓๕๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=358&pages=2&modeTY=2&pagebreak=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=7334&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=7334&modeTY=2&pagebreak=1#p358
จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๕๘-๓๕๙.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]