ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๓)

หน้าที่ ๓๕๙.

ทณฺฑเก โอสาเรตฺวา กตํ ฉทนปมุขํ ฯ สํสรณกิฏิโก นาม
จกฺกลยุตฺโต กิฏิโก ฯ
     {๓๐๑} ปานียภาชนนฺติ ปิวนฺตานํ ปานียทานภาชนํ ฯ อุฬุงฺโก จ
ถาลกญฺจ ปานียสงฺขสฺส อนุโลมานิ ฯ
     {๓๐๓} อเปสีติ ทีฆทารุมฺหิ ขาณุเก ปเวเสตฺวา กณฺฏกสาขาหิ
วินทฺธิตฺวา ๑- กตทฺวารตฺถกนกํ ฯ ปลิโฆติ คามทฺวาเรสุ วิย
จกฺกยุตฺตทฺวารตฺถกนกํ ฯ
     {๓๐๕} อสฺสตรีหิ ยุตฺตา รถาติ อสฺสตรีรถา ฯ อามุตฺตมณิกุณฺฑลาติ
อามุตฺตมณิกุณฺฑลานิ ฯ ปรินิพฺพุโตติ กิเลสูปธิขนฺธูปธีนํ อภาเวน
สีติภูโต นิรูปธีติ วุจฺจติ ฯ สพฺพา อาสตฺติโย เฉตฺวาติ รูปาทีสุ
วา วิสเยสุ สพฺพภเวสุ วา ปตฺถนาโย ฉินฺทิตฺวา ฯ วิเนยฺย
หทเย ทรนฺติ จิตฺเต กิเลสทรถํ วิเนตฺวา ฯ เวยฺยายิกนฺติ วยกรณํ
วุจฺจติ ฯ {๓๐๗} อาเทยฺยวาโจติ ตสฺส วจนํ พหุชเนหิ อาทาตพฺพํ
โสตพฺพํ มญฺเญตีติ อตฺโถ ฯ อาราเม อกํสูติ เย สธนา เต
อตฺตโน ธเนน อกํสุ เย มนฺทธนา เจว อธนา จ เตสํ ธนํ
อทาสิ ฯ อิติ โส สตสหสฺสกหาปเณ สตสหสฺสคฺฆนิกญฺจ ภณฺฑํ
ทตฺวา ปญฺจจตฺตาฬีสโยชนิเกสุ อทฺธาเนสุ โยชเน โยชเน
วิหารปติฏฺฐานํ กตฺวา สาวตฺถึ อคมาสิ ฯ โกฏิสนฺถรํ สนฺถราเปสีติ
กหาปณโกฏิยา โกฏึ ปฏิปาเทตฺวา สนฺถริตฺวา เย ตตฺถ รุกฺขา วา
โปกฺขรณิโย วา เตสํ ปริกฺเขปปฺปมาณํ คเหตฺวา อญฺญตรสฺมึ
@เชิงอรรถ: ๑. วินนฺธิตฺวา ฯ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๓๕๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=359&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=7355&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=7355&modeTY=2&pagebreak=1#p359


จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๕๙.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]