บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๓) หน้าที่ ๓๖๒.
โหตีติ ยํ โส วุฏฺฐาเปติ อยญฺเจ ภิกฺขุ ปวาริโต โหติ เตน วตฺตพฺโพ คจฺฉ อุทกํ อาหราติ ฯ วุฑฺฒตรํ หิ ภิกฺขุํ อาณาเปตุํ อิทเมวเอกฏฺฐานนฺติ ฯ สเจ โส อุทกํปิ น อาหรติ ตโต ยํ นวกตเรน กตฺตพฺพํ ตํ ทสฺเสนฺโต สาธุกํ สิตฺถานิ คิลิตฺวาติอาทิมาห ฯ คิลานสฺส ปฏิรูปํ เสยฺยนฺติ เอตฺถ โย กาสคณฺฑสาติ- สาราทีหิ คิลาโน โหติ เขฬมลฺลกวจฺจกปาลาทีนิ ฐเปตพฺพานิ โหนฺติ ฯ กุฏฺฐี วา โหติ เสนาสนํ ทูเสติ เอวรูปสฺส เหฏฺฐา ปาสาทมณฺฑปสาลาทีสุ อญฺญตรํ เอกมนฺตํ เสนาสนํ ทาตพฺพํ ฯ ยสฺมึ วสนฺเต เสนาสนํ น ทูเสติ ตสฺส วรเสยฺยาปิ ทาตพฺพาว ฯ โยปิ สิเนหปานวิเรจนนตฺถุกมฺมาทีสุ ยงฺกิญฺจิ เภสชฺชํ กโรติ สพฺโพ โส คิลาโนเยว ฯ ตสฺสาปิ สลฺลกฺเขตฺวา ปฏิรูปํ เสนาสนํ ทาตพฺพํ ฯ เลสกปฺเปนาติ อปฺปเกน สีสาพาธาทิมตฺเตน ฯ ภิกฺขู คเณตฺวาติ เอตฺตกา นาม ภิกฺขูติ วิหาเร ภิกฺขูนํ ปริจฺเฉทํ ญตฺวา ฯ {๓๑๘} เสยฺยาติ มญฺจฏฺฐานานิ วุจฺจนฺติ ฯ เสยฺยคฺเคนาติ เสยฺยปริจฺเฉเทน ฯ วสฺสูปนายิกทิวเส กาลํ โฆเสตฺวา เอกํ มญฺจฏฺฐานํ เอกสฺส ภิกฺขุโน คาเหตุํ อนุชานามีติ อตฺโถ ฯ เสยฺยคฺเคน คาเหนฺตาติ เสยฺยปริจฺเฉเทน คาหิยมานา ฯ เสยฺยา อุสฺสาทิยึสูติ เอวํ มญฺจฏฺฐานานิ อติเรกานิ อเหสุํ ฯ วิหารคฺคาทีสูปิ เอเสว นโย ฯ โสปจารคพฺโภ อธิปฺเปโต ฯ อนุภาคนฺติ ปุนเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๓๖๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=362&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=7417&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=7417&modeTY=2&pagebreak=1#p362
จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๖๒.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]