บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๓) หน้าที่ ๕๙.
วุตฺตํ ฯ ภณฺฑุกมฺมายาติ เกโสโรปนตฺถํ ฯ ภณฺฑุกมฺมกถา ปรโต อาคมิสฺสติ ฯ อคฺคิกาติ อคฺคิปริจรณกา ฯ ชฏิลกาติ ตาปสา ฯ เอเต ภิกฺขเว กิริยวาทิโนติ เอเต กิริยํ นปฺปฏิพาหนฺติ อตฺถิ กมฺมํ อตฺถิ กมฺมวิปาโกติ เอวํ ทิฏฺฐิกา ฯ สพฺพพุทฺธา หิ เนกฺขมฺมปารมึ ปูรยมานา เอตเมว ปพฺพชฺชํ ปพฺพชิตฺวา ปารมึ ปูเรสุํ มยาปิ ตเถว ปูริตา น เอเตสํ สาสเน ปพฺพชฺชา วิโลมา ตสฺมา อุปสมฺปาเทตพฺพา น เตสํ ปริวาโส ทาตพฺโพ ฯ อิมาหํ ภิกฺขเว ญาตีนํ อาเวณิกํ ปริหารํ ทมฺมีติ อิมํ อหํ เตสํ ปาเฏกฺกํ โอทิสฺสกํ ปริหารํ ททามิ ฯ กสฺมา เอวมาห ฯ เต หิ ติตฺถายตเน ปพฺพชิตาปิ สาสนสฺส อวณฺณกามา น โหนฺติ อมฺหากํ ญาติเสฏฺฐสฺส สาสนนฺติ วณฺณวาทิโนว โหนฺติ ตสฺมา เอวมาหาติ ฯ อญฺญติตฺถิยวตฺถุกถา นิฏฺฐิตา ฯ {๘๘} มคเธสุ ปญฺจ อาพาธา อุสฺสนฺนา โหนฺตีติ มคธนามเก ชนปเท มนุสฺสานญฺจ อมนุสฺสานญฺจ ปญฺจ โรคา อุสฺสนฺนา วุฑฺฒิปฺปตฺตา ผาติปฺปตฺตา โหนฺติ ฯ ชีวกโกมารภจฺจกถา จีวรกฺขนฺธเก อาวี- ภวิสฺสติ ฯ น ภิกฺขเว ปญฺจหิ อาพาเธหิ ผุฏฺโฐ ปพฺพาเชตพฺโพติ เย เต กุฏฺฐาทโย ปญฺจ อาพาธา อุสฺสนฺนา เตหิ ผุฏฺโฐ อภิภูโต น ปพฺพาเชตพฺโพ ฯ ตตฺถ กุฏฺฐนฺติ รตฺตกุฏฺฐํ วา โหตุ กาฬกุฏฺฐํ วา ฯ ยงฺกิญฺจิ กิติพททฺทุกณฺฑุกจฺฉุอาทิปฺปเภทมฺปิ สพฺพํ กุฏฺฐเมวาติ วุตฺตํ ฯ ตญฺจ นขปิฏฺฐิปฺปมาณมฺปิ วฑฺฒนกปกฺเข ฐิตํ โหติ นเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๕๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=59&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=1220&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=1220&modeTY=2&pagebreak=1#p59
จบการแสดงผล หน้าที่ ๕๙.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]