ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๓)

หน้าที่ ๕๙.

วุตฺตํ ฯ ภณฺฑุกมฺมายาติ เกโสโรปนตฺถํ ฯ ภณฺฑุกมฺมกถา ปรโต
อาคมิสฺสติ ฯ อคฺคิกาติ อคฺคิปริจรณกา ฯ ชฏิลกาติ ตาปสา ฯ
เอเต ภิกฺขเว กิริยวาทิโนติ เอเต กิริยํ นปฺปฏิพาหนฺติ อตฺถิ
กมฺมํ อตฺถิ กมฺมวิปาโกติ เอวํ ทิฏฺฐิกา ฯ สพฺพพุทฺธา หิ
เนกฺขมฺมปารมึ ปูรยมานา เอตเมว ปพฺพชฺชํ ปพฺพชิตฺวา ปารมึ
ปูเรสุํ มยาปิ ตเถว ปูริตา น เอเตสํ สาสเน ปพฺพชฺชา
วิโลมา ตสฺมา อุปสมฺปาเทตพฺพา น เตสํ ปริวาโส ทาตพฺโพ ฯ
อิมาหํ ภิกฺขเว ญาตีนํ อาเวณิกํ ปริหารํ ทมฺมีติ อิมํ อหํ เตสํ
ปาเฏกฺกํ โอทิสฺสกํ ปริหารํ ททามิ ฯ กสฺมา เอวมาห ฯ เต
หิ ติตฺถายตเน ปพฺพชิตาปิ สาสนสฺส อวณฺณกามา น โหนฺติ
อมฺหากํ ญาติเสฏฺฐสฺส สาสนนฺติ วณฺณวาทิโนว โหนฺติ ตสฺมา
เอวมาหาติ ฯ
                 อญฺญติตฺถิยวตฺถุกถา นิฏฺฐิตา ฯ
     {๘๘} มคเธสุ ปญฺจ อาพาธา อุสฺสนฺนา โหนฺตีติ มคธนามเก ชนปเท
มนุสฺสานญฺจ อมนุสฺสานญฺจ ปญฺจ โรคา อุสฺสนฺนา วุฑฺฒิปฺปตฺตา
ผาติปฺปตฺตา โหนฺติ ฯ ชีวกโกมารภจฺจกถา จีวรกฺขนฺธเก อาวี-
ภวิสฺสติ ฯ น ภิกฺขเว ปญฺจหิ อาพาเธหิ ผุฏฺโฐ ปพฺพาเชตพฺโพติ เย
เต กุฏฺฐาทโย ปญฺจ อาพาธา อุสฺสนฺนา เตหิ ผุฏฺโฐ อภิภูโต น
ปพฺพาเชตพฺโพ ฯ ตตฺถ กุฏฺฐนฺติ รตฺตกุฏฺฐํ วา โหตุ กาฬกุฏฺฐํ
วา ฯ ยงฺกิญฺจิ กิติพททฺทุกณฺฑุกจฺฉุอาทิปฺปเภทมฺปิ สพฺพํ กุฏฺฐเมวาติ
วุตฺตํ ฯ ตญฺจ นขปิฏฺฐิปฺปมาณมฺปิ วฑฺฒนกปกฺเข ฐิตํ โหติ น



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๕๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=59&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=1220&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=1220&modeTY=2&pagebreak=1#p59


จบการแสดงผล หน้าที่ ๕๙.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]